کاهش انرژی مصرفی در شبکه های حسگر بیسیم

محدود بودن انرژی مورد نیاز گره های حسگر در شبکه های حسگر بی سیم همواره دغدغه اصلی طراحان این شبکه ها میباشد، زیرا امکان شارژ مجدد باتری گره ها وجود ندارد. بنابراین تمام شدن باتری و خاموش شدن هر یک از گره ها سبب از دست دادن آن گره در شبکه و همچنین احتمال از دست دادن چند گره دیگر خواهد شد که با وجود آن که هنوز انرژی لازم برای فعالیت در شبکه را دارند، ولی به دلیل اینکه به واسطه این گره خاموش شده به شبکه متصل هستند، ارتباط خود را با شبکه از دست می دهند. در نتیجه خالی شدن انرژی یک گره علاوه بر محروم شدن شبکه از آن گره ممکن است عوارضی مانند از دست دادن بخشی یا کل شبکه را به همراه داشته باشد، و این لزوم مدیریت انرژی را در شبکه های حسگر بیسیم نشان میدهد. منبع تغذیه یک باتری دارای انرژی محدودی میباشد. بنابراین، در این شبکه ها مصرف انرژی سیاستهای صرفه جویانه زیادی به همراه دارد. برای افزایش طول عمر شبکه به تدابیری نیاز است که با حفظ کارایی مصرف انرژی را بهینه سازند. روشهای مسیریابی آگاه از انرژی، الگوریتمهای خوشه بندی و منطق فازی همواره در کاهش انرژی مصرفی نقش مهمی ایفا میکنند. اما با توجه به ویژگیهای خاص شبکه حسگر بی سیم و محدودیتهای این شبکه ها، امکان معرفی یک الگوریتم برای مسیریابی داده ها که از هر لحاظ بر الگوریتمهای دیگر برتری یابد بسیار پایین می باشد . از این رو استفاده ترکیبی از چندین الگوریتم با بهره گیری از مزیت های آنها می تواند سبب کاهش انرژی مصرفی در شبکه های حسگر بی سیم گردد.