بررسی نحوه آموزش معلمان کلاس های چندپایه در پساکرونا

هدف پژوهش حاضر بررسی نحوه آموزش معلمان کلاس های چندپایه در پساکرونا است. رویکرد پژوهش حاضر کیفی از نوع پدیدارشناسی است. جامعه آماری پژوهش معلمان کلاس های چندپایه شهر سپیدان است و نمونه گیری به صورت گلوله برفی بود و مشارکت کنندگان ۱۰ نفر از معلمان کلاس های چندپایه بودند. روش گردآوری داده ها مصاحبه نیمه ساختاریافته بود که پس از تایپ به مصاحبه شونده برگردانده شده تا بررسی، اصلاح و تایید کند. بدین طریق روایی و پایایی آنها به دست آمد. به منظور تحلیل داده ها از روش کدگذاری در نظریه مبنایی استفاده شد. نتایج نشان داد؛ تجربه معلمان در پساکرونا در دو مقوله اصلی و شش مقوله فرعی قرار گرفت. مقوله اول دلایل آموزش حضوری در پساکرونا شامل؛ عدم دسترسی دانش آموزان و حتی والدین به اینترنت به خصوص اینترنت پرسرعت، تعداد کم دانش آموزان، ناآشنایی دانش آموزان با شبکه های مجازی و ندشتن گوشی هوشمند بود و مقوله دوم روش های اداره کلاس در پسا کرونا است که شامل؛ آموزش پایه به پایه و آموزش درس به درس بود. یشنهاد می شود وسایل و امکانات ایاب و ذهاب در اختیار معلمان قرار گیرد تا وقت خود را تلف نکنند.