اثر بخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد در اضطراب، افسردگی و استرس زنان با تجربه سقط مکرر جنین مراجعه کننده به بیمارستان زنان الزهرای رشت در سال ۱۳۹۸: یک مطالعه نیمه آزمایشی

سال انتشار: 1400
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 312

فایل این مقاله در 17 صفحه با فرمت PDF و WORD قابل دریافت می باشد

این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

CPRUMA01_075

تاریخ نمایه سازی: 24 اردیبهشت 1401

چکیده مقاله:

پدیده باوری تقریبا در بیشتر فرهنگ ها دارای اهمیت بالایی است، بنابریان شکست در این زمینه می تواند به یک تجربه احساسی مخرب تبدیل شود. به خصوص در زنان که تولد فرزند به تثبیت هویت کمک می کند عدم موفقیت باعث بروز علائم افسردگی، اضطراب و استرس می شود. هدف پژوهش حاضر، اثر بخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد در اضطراب، افسردگی و استرس زنان با تجربه سقط مکرر جنین می باشد. طرح پژوهش، نیمه تجربی از نوع پیش آزمون - پس آزمون با گروه گواه بود. جامعه آماری، تمامی مراجعه کنندگان به بیمارستان زنان الزهرای رشت در سال ۱۳۹۸ بوددند که سابقه سقط مکرر جنین داشتند، نمونه پژوهش، ۳۰ نفر از زنان دارای سقط مکرر جنین بودند که با استفاده از پرسشنامه das-۲۱ و معیارهای تشخیصی و راهنمای تشخیصی و آماری ویرایش پنجم (DSM-۵) انتخاب وبه شیوه ی تصادفی در دو گروه آزمایش (۱۵ نفر) و گواه ( ۱۵ نفر) جادهی شدند. برای گروه آزمایش درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد به مدت ۸ جلسه ی ۹۰ دقیقه ای با توالی هر هفته یک جلسه اجرا شد، ولی گروه گواه، آموزشی دریافت نکرد. هردو گروه در هنگام شروع و پایان پژوهش با استفاده از پرسش نامه Das-۲۱ آزمون شدند، داده ها با نرم افزار spss-۲۲ و با استفاده از آزمون تحلیل کوواریانس چند متغیری و تک متغیری تحلیل گردید نتایج نشان داد؛ درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد، اضطراب، افسردگی و استرس را در گروه آزمایش کاهش داده است.

کلیدواژه ها:

درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد ، اضطراب ، افسردگی ، استرس ، سقط مکرر جنین

نویسندگان

امید خاقانی قره باغ

دانشجوی کارشناسی ارشد روانشناسی بالینی، گروه روانشناسی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد ارمیه، ایران

آسیه گردهانی

کارشناسی ارشد روانشناسی عمومی، گروه روانشناسی، دانشکده روانشاسی و علوم تربیتی، دانشگاه سیستان و بلوچستان، زاهدان، ایران

فاطمه رجبی

کارشناسی ارشد روانشناسی بالینی، گروه روانشناسی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد تنکابن، ایران

مهرداد قنبرپور گنجاری

کارشناسی ارشد روانشناسی عمومی، گروه روانشناسی، دانشکده روانشاسی و علوم تربیتی، دانشگاه سیستان و بلوچستان، زاهدان، ایران