بررسی تجربی استحکام اتصال بین هسته و لایه های کامپوزیتی تحت بارگذارهای کششی و برشی در روش های مختلف ساخت سازه های کامپوزیتی دارای هسته

هسته های لانه زنبوری در سازه های کامپوزیتی دارای هسته، بسیار مورد استفاده قرار می گیرند. از مسائل مهم به کارگیری هسته ها به خصوص لانه زنبوری ها، اطمینان از اتصال مناسب بین لایه های دو سمت سازه به هسته میباشد؛ چراکه عدم اتصال مناسب، منجر به جدایی لایه از هسته خواهد شد. هدف از این پژوهش، بررسی و پیشنهاد مناسب ترین روش برای ساخت قطعه کامپوزیتی با هسته لانه زنبوری تحت استانداردهای ASTM C۲۷۳ و ASTM C۲۹۷ می-باشد. از نتایج این پژوهش، دریافت شد که مناسب ترین راه برای ساخت یک قطعه کامپوزیتی با هسته لانه زنبوری، روش ساخت دومرحله ای می باشد. چراکه در روش دومرحله ای با استفاده از دستگاه وکیوم، بعد از ایجاد خلا در قطعه، رزین تا دیواره های هسته بالا می آید و اتصال بین هسته و لایه ها به خوبی برقرار می شود. ناحیه اتصال هسته با لایه ها در روش دومرحله ای دو برابر بیشتر از روش تک مرحله ای و روش ساخت دستی می باشد. به طوری که از تعداد ۳۰ نمونه ای که برای هر یک از سه روش ساخت مذکور استفاده گردید، در روش دومرحله این جدایش در خود هسته لانه زنبوری در ۲۸ نمونه از ۳۰ نمونه رخ داد که نشان دهنده ی مناسب بودن این روش (جدایش مورد قبول با بیش از ۹۰ درصد) می باشد. اما در روش تک مرحله ای و روش دستی به ترتیب ۱۸ عدد از ۳۰ نمونه و همچنین ۹ عدد از ۳۰ نمونه هسته دچار شکست در ناحیه هسته تحت آزمون کشش و برش شد.لازم به ذکر است که مفهوم روش دومرحله ای ، یک مرحله ای و روش دومرحله ای بدون وکیوم در متن مقاله توضیح داده شده است.