بررسی تاثیر مخارج سرمایه ای بر فرصتهای سرمایه گذاری

فرصتهای سرمایه گذاری (نسبت ارزش بازار به ارزش دفتری) بیانگر این است که قیمت هر سهم شرکت به چند برابر ارزش دفتری آن در بازار معامله می شود و معیاری جهت شناسایی مقدار پولی است که سهامداران برای دارایی های خالص شرکت می پردازند. نسبت ارزش بازار به ارزش دفتری یک مقیاس مهم برای سنجش ارزش نسبی است که بازار برای هر سهم تعیین می کند. ارزش دفتری هر سهم با وجود تمام کمبودهایی که دارد، یک مقیاس سهل الوصول برای ارزشیابی داراییها است که در هر سهم انعکاس خود را یافته است. هر اندازه نسبت ارزش بازار به ارزش دفتری بالاتر باشد، به همان اندازه نشان دهنده نگرش مساعد بازار به شرکت و آینده فعالیتهای آن است. ارزش بازار به ارزش دفتری پائین تر حکایت از این دارد که ارزش شرکت به عنوان یک واحد تجاری در حال تداوم فعالیت حقیقتا بسیار پائین تر از ارزش دارائیهای آن قرار دارد. این نسبت به دو روش مختلف تفسیر می شود. از یک نظر به این نسبت به عنوان انعکاس دهنده کارایی و رشد نگریسته میشود. و در نگرشی دیگر آن را نشانه ریسک شرکت تلقی می کنند. هدف پژوهش حاضر بررسی تاثیر مخارج سرمایه ای، نسبت کیو توبین، شدت سرمایه گذاری و نوسانات قیمت سهام بر فرصتهای سرمایه گذاری می باشد. در این پژوهش از تحلیل رگرسیون خطی و نرم افزار ایویوز ۱۰ با داده هایی بالغ بر ۷۲۵ مشاهده استفاده شده است. همچنین جامعه آماری شامل ۵۰۷ شرکت پذیرفته شده در بورس تهران بوده و با استفاده از روش حذف سیستماتیک به تعداد ۱۴۱ شرکت از بین آنها در طی سالهای ۱۳۹۱-۱۳۹۷ به عنوان نمونه انتخاب شدند. نتایج حاصل از آزمون فرضیهها نشان داد که نسبت و توبین و نوسانات قیمت سهام تاثیر مثبت و معنی داری بر فرصتهای سرمایه گذاری داشته اند. اما مخارج سرمایه ای و شدت سرمایه گذاری تاثیر معنی داری بر فرصتهای سرمایه گذاری نداشته است.