تاثیر تغذیه منگنز و روی بر عملکرد میوه و غلظت عناصر غذایی در گوجه فرنگی گلخانه ای و در کشت هیدروپونیک

   در این تحقیق که به صورت بلوک­های کامل تصادفی با پنج تیمار و در چهار تکرار اجرا شد، گوجه فرنگی گلخانه­ای  ( Lycopersicon esculentum Mill) رقمHamra به صورت هیدروپونیک کشت شده و اثر تغذیه منگنز و روی بر آن بررسی گردید. تیمارهای آزمایشی عبارت بودند از: شاهد (عدم کاربرد روی و منگنز)، کاربرد منگنز با غلظت معادل محلول هوگلند (۰۶/۴ میلی گرم در لیتر)، مصرف روی با غلظت معادل محلول هوگلند ( ۴۲/۴ میلی گرم در لیتر)، کاربرد منگنز با غلظت نصف محلول هوگلند ( ۰۳/۲ میلی گرم در لیتر) + کاربرد روی با غلظت نصف محلول هوگلند ( ۲۱/۲ میلی گرم در لیتر) و کاربرد همراه با هم منگنز و روی هر کدام با غلظت معادل محلول کامل هوگلند. نتایج به دست آمده نشان داد که بیشترین عملکرد میوه تازه و درصد ماده خشک میوه و برگ و همچنین بیشترین غلظت منگنز و روی از کاربرد غلظت معادل هوگلند این عناصر به تنهایی و همراه با یکدیگر حاصل شد. علاوه بر این، مقدار پروتئین خام و نیز غلظت نیتروژن و فسفر در میوه گوجه فرنگی تحت تاثیر تغذیه روی و منگنز قرار گرفت. اما این تیمارها نتوانستند اثر معنی داری بر اندازه میوه گوجه فرنگی داشته باشند.