کاربردهای طیف سنجی نوری

طیف سنجی، مطالعه برهمکنش بین ماده و تابش الکترومغناطیسی به عنوان تابعی از طول موج یا فرکانس تابش است. به عبارت ساده تر، طیف سنجی مطالعه دقیق رنگ است که از نور مرئی به تمام باندهای طیف الکترو مغناطیسی تعمیم داده می شود. در واقع، از نظر تاریخی، طیف سنجی به عنوان مطالعه وابستگی طول موج جذب توسط ماده فاز گازی نور مرئی پراکنده شده توسط یک منشور آغاز شد. امواج ماده و امواج صوتی را نیز می توان اشکال انرژی تابشی در نظر گرفت، به صورتی که این حقیقت در امواج گرانشی با یک امضای طیفی در زمینه رصدخانه امواج گرانشی تداخل سنج لیزری (LIGO) همراه شده است. طیف سنجی، عمدتا در طیف الکترومغناطیسی، یک ابزار اکتشافی اساسی در زمینه های فیزیک، شیمی و نجوم است که به بررسی ترکیب، ساختار فیزیکی و ساختار الکترونیکی ماده در مقیاس اتمی، مولکولی و ماکرو و در فواصل بیش از حد نجومی اجازه می دهد. کاربردهای مهم شامل طیف سنجی زیست پزشکی در زمینه های تجزیه و تحلیل بافت و تصویربرداری پزشکی است. این مقاله به صورت مروری بر چگونگی این تئوری و کاربردهای علمی آن می پردازد.