بررسی شیوه های نوین دسترسی به مسکن بهینه با رویکرد انعطاف پذیری

در خانه عواملی هست که ارزشهای انسانی در آن تجلی پیدا میکند و میتوان به مهمترین آن به عنوان مکان اجتماعی نگهداری فرهنگ اشاره کرد. به نظر میرسد اساسیترین نیازهای آدمی داشتن سرپناه است؛ بنابراین تامین مسکن مناسب برای تمامی اقشار جامعه ضرورتی انکارناپذیر است. یکی از راهکارهای تامین مسکن بهینه قابلیت انعطاف پذیری در آن است. انعطاف پذیری در طراحی معماری شامل امکان تنظیم و سازگاری واحد مسکونی در طول زمان میشود. این امر در ساختمان باعث، ایجاد تنوع شده و درنهایت موجب بهبود بهره وری و افزایش عمر ساختمان میگردد.در این مقاله روش تحقیق کیفی بوده که در آن به مطالعه اثر انعطاف پذیری بر طراحی مسکن بهینه پرداخته میشود. به این ترتیب پس از گردآوری اطلاعات از طریق روش کتابخانه ای و بررسی نمونه های مرتبط و تحلیل آنها، به نتایجی در رابطه با دستیابی به انعطاف پذیری اشاره میشود. طرح موضوع انعطاف پذیری در این مقاله به منظور عملکرد چند فضا متفاوت در یک فضا صورت گرفته است. در این امر میتوان از طراحی مبلمان انعطاف پذیر استفاده کرد و لذا روش ارائه شده در این مقاله میتواند موجب سکونت دائم و همیشگی به صورت پایدار شود.