بررسی و نقش مولفه های روان شناسی محیط در فضای معماری هتل ها با تاکید بر حس تعلق و تعاملات اجتماعی

هتل بخشی از فضای برخورد اجتماعی و گاه آمیزش با فضایی است فرهنگی که باید از اهداف صرفا تجاری فراتر رود .بدین جهت ان را باید فضایی گرم ، متنوع ، دعوت کننده ، زنده و پویا متصور شد.لذا پرداختن به آن مستلزم رعایت اصول ، قواعد و ضوابط مشخص ، ظریف و محکمی است.مفهوم مکان از ظرف ( جسم ) ومظروف ( روح ) تشکیل شده است.مکان وجود محسوس و ملموسی ندارد ، اما در ذهن بیننده ای که به صورت بصری مرزهای فیزیکی را درک می کند و خرد او ، روح را به صورت مظروف در محدوده ی مرزها درک می کند ، وجود دارد.بررس و شناخت پدیده های مختلف از جمله پدیده های فیزیکی و روابط بین فضا ،زمان ومکان بدون توجه به مفاهیم و درک شهودی از این سه ناقص است.وقتی نظم در فضای جهانی به دست می اید ، به دنبال ان ذهن مفسربه دنبال نظم می گردد. این دراغلب موارد به وسیله ی برهم کنش شهرهای انسان با محل های مهم ، شدنی می شود.برهم کنش حس مکان قطعی و محلی را فراهم می کند.به دیگر سخن به کمک معماری هماهنگ و منطبق با نیازها و باسازماندهی درخور، به طیفی از فضاها دست یافت .که قابل زنجیره شدن و تکرار مشابه از یک مکان به مکان دیگر با تشابهات اغراق امیز در جزییات ان یعنی فضایی بدون هویت نباشد:بلکه فضایی باشد مانوس که به ان می توان احساس تعلق نمود..حس تعلق به مکان عاملی برای حس امنیت و لذت و ادراک عاطفی افراد است و به هویت مندی افرادواحساس تعلق انها به مکان کمک می کند.روح مکان یا حس مکان یا هویت مکان ، به کیفیت متمایز ، یگانه و خاص یک مکان یا فضا اشاره دارد و در بسیاری از ادبیات مرتبط با مکان ، مفهوم مکان ، اغلب بر حس تعلق یا وابستگی احساسی به یک مکان تاکید دارد.یکی از معانی مهم و موثر در ارتباط انسان –محیط که مورد توجه طراحان بوده است، حس تعلق می باشد.کیفیت تاثیر یک فضا بر استفاده کنندگان از فضا را روح مکان می نامند.