مفهوم سنخیت بین خالق ومخلوق ونقد تفکیک از منظر ملاصدرا در کتاب اسفار

از اهم مباحثی که مورد اختلاف فلاسفه وعرفا ومتکلمین می باشد مبحث حقیقت ومفهوم توحید است واختلاف نظرهایی وجود دارد از جمله اختلافاتی که در این مقاله پیرامون ان بحث می شود مراد ومفهوم سنخیت بین خالق ومخلوق است و عدم شناخت صحیح بین مفهوم ومصداق سبب شده اختلافاتی بین فالسفه وتفکیکیان ایجاد شود فلاسفه مشاء قایلند رابطه خالق ومخلوق بینونت وتباین است ودر مقابل فلاسفه اشراق قایل به نوعی وحدت شدند که کثرت را هم شامل می شود بنیانگذار فلسفه حکمت متعالیه به تبعیت از فهلویون قایل به وحدت تشکیکی وبه تبع از اهل عرفان نوعی از وحدت شخصی وجود را مطرح کردند وعرفا وحدت شخصی وجود را دقیق ترین نظریه می دانند اما تفکیکی ها مخالف این نوع سنخیت وارتباط هستند وقایل اند هیچ سنخیتی بین خالق ومخلوق نیست زیرا تالی فاسدی را به همراه دارد وسبب مشابهت بین خالق ومخلوق می شود صدرالمتالهین به این نظریه پاسخ می دهد وموجودات شئونات وتجلیات حضرت حق می داند اگر دریافت صحیح از مفهوم عینیت وسنخیت می داشتند این اختالفات کمتر می شدیا اصلا اختلافی وجود نمی داشت.