شیوع هپاتیت C در زندانیان بند مواد مخدر زندان لاکان شهر رشت

هپاتیت C یکی از علل مهم نارسایی کبدی و پیوند کبد بوده و راه های شناخته شده انتقال این بیماری شامل دریافت خون و فرآورده های آلوده آن، اعتیاد تزریقی یا استنشاقی، رفتارهای پرخطر جنسی (شرکای جنسی متعدد، ابتلا به بیماری های قابل انتقال از راه جنسی، همجنس بازی)، خالکوبی، استفاده از تیغ و سرنگ مشترک می باشد. با توجه به بالا بودن خطر ابتلا به هپاتیت C در زندانیان، بخصوص زندانیان بند مواد مخدر و خطراتی که در درجه اول خانواده ایشان و در مقام بعدی، تمامی افراد جامعه را از جهت ابتلا پس از آزادی آنان از زندان تهدید می کند، این مطالعه در بند مواد مخدر زندان لاکان شهر رشت اجرا گردید. در یک مطالعه مقطعی، تمامی زندانیان بند مواد مخدر زندان لاکان رشت در نیمه اول سال ۱۳۸۲ تحت مطالعه قرار گرفتند. پرسشنامه ای حاوی اطلاعات جمعیتی و عوامل خطر احتمالی ابتلا به صورت خود ایفا توسط همکاران طرح در بین زندانیان توزیع و از تمامی آنان یک نمونه خون جهت بررسی سرولوژیک گرفته شد. نمونه های خون در آزمایشگاه مرکز بهداشت استان تحت آزمون ELISA نسل سوم قرار گرفته و تمام نمونه های مثبت مجددا «ورد آزمون قرار گرفتند. سپس داده ها جمع آوری و توسط نرم افزار SPSS ۱۱.۵ تجزیه و تحلیل شدند. از آزمون X۲ و Regression Logistic جهت مقایسه بین گروه ها و عوامل موثردر ابتلا استفاده گردید. در این مطالعه، ۴۶۰ زندانی با میانگین سنی ۹/۸ ± ۷/۳۴ سال (دامنه ۱۸ تا ۶۵ سال) بررسی شدند. میانگین طول مدت اعتیاد در این افراد ۸ ± ۶/۹ سال بود. ۴۹ درصد تریاک، ۳/۱۸ درصد هروئین،۴/۱۲ درصد حشیش و بقیه بیش از یک ماده مصرف می کردند. رفتار های پرخطر جهت ابتلا در آنها شایع بوده: ۶/۱۸ درصد معتاد تزریقی و ۲/۵۶ درصد معتاد استنشاقی بوده و ۱/۵۶ درصد خالکوبی داشتند. ۲۰۹ نفر (۴/۴۵ درصد) آنتی بادی بر ضد هپاتیت C داشتند که این میزان در معتادان تزریقی ۹/۸۸ درصد بود. اعتیاد تزریقی، خالکوبی و سابقه قبلی زندان با نتیجه مثبت آزمون ارتباط معنی داری داشت (۰۵/۰>P). مطالعه حاضر نشان می دهد که هپاتیت C در زندان شایع بوده و لازم است که برنامه های پیشگیری و غربالگری به همراه آموزش های لازم برای زندانیان هر چه سریع تر به اجرا در آید.