بررسی ویژگی های شیوه های رایج دزیمتری گذشته نگر

  نگرانی های عمومی در پی حوادث هسته ای اخیر و پرتوگیری های ناشی از رها شدن مواد پرتوزا به محیط به نحو چشمگیری افزایش یافته است. در همین راستا، ضرورت توسعه شیوه های مطمئن برای برآورد میزان پرتوگیری و دز دریافتی افراد، به ویژه در مواردی که هنگام پرتوگیری از دزیمترهای متداول استفاده نشده باشد، روز به روز بیشتر احساس می شود. برآورد به موقع میزان پرتوگیری افراد علاوه بر آنکه نقش اساسی در تعیین نحوه مراقبت های اضطراری پزشکی دارد، داده ای کلیدی در تدوین استراتژی مقابله با بحران به شمار می رود. دزیمتری گذشته نگر فرآیندی برای برآورد دز افراد پس از قرار گرفتن در معرض پرتوهای یون ساز محسوب می شود. در این پژوهش، سعی شده است پتانسیل ها و محدودیت های این روش ها مورد بررسی قرار گیرد و امکان عملی یک شیوه برگزیده نیز به محک تجربه گذاشته شود. بدین منظور، قطعات الکترونیکی تلفن های همراه از یک مدل متداول شامل خازن، مقاومت و القاگر، از نظر خاصیت لومینسانس ارزیابی شده اند. پژوهش های انجام شده نشان می دهد که آلومینای موجود در قطعات الکترونیکی می تواند سیگنال لومینسانس مناسبی تولید کند. بررسی ترمولومینسانس قطعات یادشده پس از آماده سازی شیمیایی و پرتودهی توسط چشمه کبالت- ۶۰ از طریق آنالیز منحنی های درخشش موید آن است که آلومینای موجود در قطعه القاگر را می توان به عنوان گزینه ای مناسب برای برآورد دز در پی حوادث هسته ای و سوانح رادیولوژیکی در نظر گرفت. ضمنا این تجربه بیانگر کاربرد سیستم های موجود دزیمتری ترمولومینسانس برای دزیمتری گذشته نگر است.