پاسخ رشد ریشه ذرت (Zea mays L.) به شوری و تراکم خاک در شرایط گلخانه ای
محل انتشار: فصلنامه روابط خاک و گیاه، دوره: 7، شماره: 4
سال انتشار: 1395
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 114
متن کامل این مقاله منتشر نشده است و فقط به صورت چکیده یا چکیده مبسوط در پایگاه موجود می باشد.
توضیح: معمولا کلیه مقالاتی که کمتر از ۵ صفحه باشند در پایگاه سیویلیکا اصل مقاله (فول تکست) محسوب نمی شوند و فقط کاربران عضو بدون کسر اعتبار می توانند فایل آنها را دریافت نمایند.
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_STGC-7-4_004
تاریخ نمایه سازی: 27 اردیبهشت 1401
چکیده مقاله:
شوری و تراکم خاک از مهم ترین محدودیت های رشد و تولید گیاهان زراعی به حساب می آیند. کنترل این دو پدیده یکی از کلیدهای مدیریت تولید محصول است که پایداری و ثبات تولید و استفاده بهینه از زمین و آب را تضمین می کند. تحقیق حاضر به منظور بررسی اثر توام شوری و تراکم خاک بر برخی صفات رشدی ریشه ذرت (Zea mays L.) انجام پذیرفت. برای این منظور، آزمایشی گلدانی به صورت فاکتوریل در قالب بلوک های کامل تصادفی و با سه تکرار در شرایط گلخانه ای انجام شد. تیمارها شامل سه سطح شوری خاک (هدایت الکتریکی عصاره اشباع ۵/۱، ۵/۲ و ۵/۴ دسی زیمنس بر متر) و سه سطح تراکم خاک (جرم مخصوص ظاهری ۳/۱، ۵۵/۱ و ۷۵/۱ گرم بر سانتی متر مکعب) بودند. برای ایجاد شوری، مقادیر مختلف NaCl در حجم آب مقطر لازم برای رساندن رطوبت جرمی به ۱۶% حل و سپس به خاک اضافه گردید. برای ایجاد تراکم خاک، از وزنه ۵/۴ کیلوگرمی که از ارتفاع ۴۵ سانتی متری بر سطح خاک درون گلدان ها رها می شد، استفاده گردید. آبیاری گلدان ها در طول سه ماه آزمایش از طریق توزین و با آب مقطر انجام گرفت. نتایج نشان داد که اثرهای اصلی شوری و تراکم خاک در سطح احتمال ۱% و اثر متقابل آنها در سطح احتمال ۵% باعث کاهش معنی دار وزن خشک ریشه، حجم ریشه، طول ریشه، میانگین قطر ریشه و نسبت وزن خشک ریشه به وزن خاک گردید. شوری و تراکم به صورت توام، نسبت به اثر جداگانه آنها، خصوصیات رشدی ریشه ذرت را به طور متوسط ۲۰ درصد بیشتر کاهش داد. بنابراین، می توان نتیجه گرفت که شوری و تراکم خاک اثر منفی همدیگر را تشدید کرده و منجر به توقف رشد و توسعه ریشه ذرت می شوند.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
رضا حسن پور
Dept. of Soil Sci. and Eng., College of Agric., Univ. of Tabriz, Tabriz, Iran
محمدرضا نیشابوری
Dept. of Soil Sci. and Eng., College of Agric., Univ. of Tabriz, Tabriz, Iran
داود زارع حقی
Dept. of Soil Sci. and Eng., College of Agric., Univ. of Tabriz, Tabriz, Iran
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :