نقش تعامل، مشارکت و صمیمیت اولیا مدرسه در شکل گیری احساس تعلق به مدرسه در دانش آموزان

در این اثر به نقش تعامل، مشارکت و صمیمیت اولیا در شکل گیری حس تعلق در دانش آموزان به مدرسه می پردازیم. هدف ما استخراج نقش مشارکت و صمیمیت والدین در ایجاد حس تعلق در دانش آموزان به مدرسه و راهکارهای افزایش مشارکت والدین و تقویت حس تعلق، و بیان اهمیت ایجاد حس تعلق در دانش آموزان می باشد. جامعه مورد مطالعه ما خانواده ها و دانش آموزان هستند حدود سه نفر از دانش آموزان مقطع ابتدایی حدود ۱۱ و ۱۲ ساله انتخاب شدند و از آنها پرسشی در باب احساس و توجه و تعلق به عمل آمد. از پرسشنامه و کتاب ها و مقاله های مربوط استفاده شده و روش کار کیفی می باشد. طبق نتایج به دست آمده دانش آموزان از حضور بیشتر اولیا در مدرسه و همکاری با مدیر مدرسه و دادن راهکارها و برنامه ها و پیشنهادات احساس تعلق خاطر بیشتری کردند و ایجاد احساس تعلق و احساس رضایت و افتخار در آنها به وجود آمد مدرسه را مانند خانه دوم خود حس کردند. در صورت عملیاتی شدن صددرصد تاثیر بیشتری خواهد گذاشت. مشارکت مردمی و تعامل اولیا باید با مدرسه بیشتر شود. انجمن اولیا و برپایی کارگاه و نمایشگاه برای اولیا و... می تواند مشارکت اولیا را جلب کند و اولیا باید نکاتی را نیز درباره تعاملشان با مدرسه بدانند که به آن خواهیم پرداخت. اولیا می توانند با مطالعه و شناخت انواع معماری و هنرهای باستانی و اسلامی ایران و حتی برگذاری کارگاه ها برای اولیا در باب مسائل فیزیکی و فضای عمومی مدرسه، با معماری های هنری زیبا آشنا شوند چه معماری های کلان مانند بازسازی از نوع مدرسه و معماری های خرد مانند ایجاد یک بنا یا سنگ نما یا تاسیس حیاط، و به مدیر و مسئولین نظام تعلیم و تربیت پیشنهاد دهند.