اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر میزان اضطراب اجتماعی، احساس تنهایی و امید در دانش آموزان پایه پنجم شهرستان ایذه در سال ۱۴۰۰

هدف از پژوهش حاضر تعیین اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر میزان اضطراب اجتماعی، احساس تنهایی و امید در دانش آموزان پایه پنجم شهرستان ایذه در سال ۱۴۰۰ بود. روش تحقیق از نظر هدف کاربردی و از نظر گردآوری اطلاعات میدانی و از نوع آزمایشی با طرح پیش آزمون پس آزمون با گروه آزمایش و گواه است. جامعه آماری شامل تمامی دانش آموزان پایه پنجم شهرستان ایذه در سال ۱۴۰۰ بودند. حجم نمونه نیز از بین دانش آموزان پایه پنجم مدارس شهرستان ایذه تعداد ۳۰ دانش آموز پایه پنجم به شیوه نمونه گیری خوشه ای انتخاب و به شیوه تصادفی ساده به دوگروه آزمایش (۱۵ نفر) و گواه (۱۵ نفر) گمارده شدند. گروه آزمایش به مدت ۸ جلسه ۴۵ دقیقه ای تحت آموزش درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد قرار گرفتند. ابزار پژوهش شامل پرسشنامه اضطراب اجتماعی جرابک (۱۹۸۷)، پرسشنامه احساس تنهایی آشر (۱۹۸۴) و پرسشنامه امید میلر و پاورز (۱۹۸۸) می باشد. جهت تحلیل داده ها از روش تحلیل کوواریانس چندمتغیری استفاده شد. یافته ها نشان داد که درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر میزان اضطراب اجتماعی، احساس تنهایی و امید در دانش آموزان پایه پنجم موثر است.