بهبود مقاومت لایه تر و خشک کاغذ حاصل از خمیرکاغذ شیمیایی- مکانیکی با استفاده از پلی آمید اپی کلروهیدرین و نانوالیاف سلولزی در مقایسه با خمیرکاغذ کرافت الیاف بلند وارداتی

مقاومت کششی لایه تر کاغذ هنگام تولید در تناوب پارگی و قابلیت حرکت آن در ماشین کاغذ تاثیر دارد. در این پژوهش، امکان استفاده از نانوالیاف سلولزی (NFC) و پلی­آمیداپی کلروهیدرین (PAE) در مقایسه با خمیرکاغذ کرافت الیاف بلند وارداتی (LF) برای بهبود خواص استحکامی لایه تر و ورق خشک کاغذ­های دست­ساز حاصل از خمیرکاغذ شیمیایی- مکانیکی (CMP) مورد بررسی قرار گرفت. خواص استحکامی لایه تر کاغذهای هرگز خشک نشده با ۳۵ درصد خشکی و کاغذهای هوا - خشک، از طریق آماده­سازی سوسپانسیون خمیرکاغذ با افزودن ۰ و ۲۰ درصد کربنات کلسیم رسوبی، NFC (در ۲ سطح ۲ و ۳ درصد)، PAE (در ۳ سطح ۵/۰، ۷/۰ و ۱ درصد) و ۲۰ درصد LF مورد ارزیابی قرار گرفت. همچنین اثر تیمارهای حرارتی بر لایه تر کاغذهای حاوی ۳ درصد NFC و ۷/۰ درصد  PAE در دماهای ۱۰۰ و ۱۳۰ درجه سلسیوس مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد افزودن NFC همراه PAE باعث بهبود در ویژگی­های استحکامی لایه تر و ورق خشک کاغذها می­شود. در مورد لایه تر کاغذهای با ۳۵ درصد خشکی، تیمار مربوط به افزودن ۳ درصد NFC همراه ۱ درصد PAE انرژی جذب کششی (TEA) را ۸۵ درصد افزایش داد اگرچه این مقدار در حد تاثیر استفاده از ۲۰ درصد LF نبود (۱۱۷ درصد). در مورد کاغذهای هوا خشک، تیمار مربوط به افزودن ۳ درصد NFC  و ۱ درصد PAE انرژی جذب کششی و مقاومت کششی کاغذ را در مقایسه با تیمار ۲۰ درصد LF به ترتیب ۳۵ درصد و ۱۸ درصد بیشتر بهبود داد. در اثر تیمارهای حرارتی کاغذهای حاصل از خمیرکاغذ حاوی ۳ درصد NFC و ۷/۰ درصد PAE، مقاومت کششی کاغذهای خشک شده در دماهای ۱۰۰ و ۱۳۰ درجه سلسیوس نسبت به کاغذ بدون تیمار حرارتی به ترتیب ۲۲ و ۵/۲۲ درصد افزایش یافت. به طورکلی با توجه به افزایش عملکرد مثبت استفاده از NFC به همراه PAE با اعمال تیمارهای حرارتی، استفاده توام از ۳ درصد NFC و ۱ درصد PAE با خمیرکاغذCMP، قابلیت جایگزینی با ۱۵ درصد LF برای بهبود مقاومت لایه تر و ورق خشک کاغذ حاصل از خمیرکاغذ شیمایی- مکانیکی را می­تواند داشته باشد.