ارزیابی عملکرد دستگاه سایزینگ پرس در کاهش عرض تختال به کمک شبیه سازی به روش المان محدود

در این مقاله مشخصات تغییر شکل تختال در فرایند سایزینگ پرس به عنوان یکی از روشهای کاهش عرض تختال در نورد گرم توسط روش المان محدود و با استفاده از فرمولاسیون صریح به کمک المانهای الاستوویسکوپلاستیک مورد بررسی قرار گرفته است. تاثیر متغیرهایی مانند عرض و ضخامت اولیه تختال، کاهش عرض، گام تغذیه و سرعت ابزار پرس بر فاکتورهایی از جمله شکل پروفیل ضخامت (عیب استخوان سگی۱)، فرم دو انتهای تختال (عیب دم ماهی شدن۲)، کاهش عرض در ابتدای تختال (عیب گردن پیدا کردن۳) و کیفیت لبه تختال بررسی شده است. در ادامه مقایسه ای بین دو روش کاهش عرض متداول یعنی نورد عمودی به کمک غلتکهای عمودی۴ و دستگاه سایزینگ پرس۵ به منظور تعیین تفاوتها و بازده هر کدام از دو روش ارایه شده است. میزان برگشت عرض که یکی از مهمترین فاکتورها در ارجحیت روش کاهش عرض است و همچنین شکل تختال پس از عبور از اولین ایستگاه نورد افقی در این تحقیق ارزیابی شده است. همچنین به منظور معتبرسازی روش تحلیل، نتایج حاصله با نتایج تجربی مقایسه شده است. نتایج تحقیق حاکی از تغییر شکل یکنواخت تر و بازده بالاتر در فرایند سایزینگ پرس نسبت به نورد عمودی است.