شناسایی ضعف ها و راه های بهبود آموزش در فضای مجازی

آموزش و یادگیری امری اساسی در جهان امروزی می باشد. افرادی که از آموزش، بهره ای نبرده اند شاید در گذشته قابل تحمل بودند اما امروزه به گونه ای از جامعه ترد میشوند و کسی آنها را تحمل نمیکند چرا که زندگی امروزی با بحث سواد، اطلاعات، آموزش و... گره خورده است.در گذشته های دور، تنها افراد کمی از موضوع سواد داشتن و توانایی خواندن و نوشتن بهره میبردند اما امروزه این امر به گونه ای عادی شده و درس خواندن برای عموم مردم آزاد و کاری مهم تلقی میشود.آموزش مجازی یکی انواع آموزشهایی است که در سایر کشورهای جهان از چندین سال قبل مورد پذیرش بوده است؛ اما باید گفت: یکی از آموزش های نو پای کشورمان ایران و کشورهای جهان سومی به حساب می رود که البته آن هم به دلایل خاصی پر رنگ شد که در این پژوهش قصد داریم به آن به طور دقیق اشاره نماییم.هر نمونه آموزشی برای هر سن و سالی که باشد، باید از قواعد و قوانین خاصی پیروی کند؛ آموزش حضوری نیاز به: مکان خاص، زمان معین، یاد دهنده و یادگیرنده و... دارد که اگر این موارد به خوبی فراهم شوند، آموزش مفید و اثربخشی نیز اجرا میشود. آموزش مجازی نیز دقیقا به همین گونه میباشد و برای اینکه به نحو احسن صورت گیرد، به امور خاصی نیاز دارد. اما چه اموری؟ این امور را می شناسیم؟ برای بهبود آنها تلاش کرده ایم؟ امروزه مردم جامعه از واژه ی مجازی برداشت های گوناگونی دارند و آن را به برنامه ها، پیام رسان ها، سایت ها و...محد.ود می کنند. آیا این برداشت درست است؟در این پژوهش سعی داریم که ابتدا مفاهیم آموزش، مجازی، سطح توقعات، و... را به صورت دقیق بشناسیم و پس از اینکه مقدمات بحث را بررسی کردیم، به کشورهای برتر در زمینه ی آموزش مجازی اشاره نماییم و راههای موفقیت آنها را کشف نماییم و در آخر این موارد را با آموزشهای کشورمان در نظر بگیریم و با شناسایی دقیق نقاط ضعف، راهکارهای مناسبی را برای اصلاح و پیشرفت ارائه دهیم.