مروری بر تاثیر تحولات ریزساختاری بر روی پاسخ های خوردگی فولاد خط لوله API X۶۵ در محیط های حاوی هیدروژن

در این مقاله، بر تاثیر تحولات ریزساختاری بر روی پاسخهای خوردگی فولاد خط لوله API X۶۵ در محیطهای حاوی هیدروژن بررسی شد. برای این منظور، ابتدا عملیات حرارتی برای تغیرات ریزساختار و تعادل فازی فولاد خط لوله API X۶۵ در چهار دمای ۸۵۰، ۹۵۰، ۱۰۵۰ و ۱۱۵۰ C انجام شد. سپس، برای بررسی ریزساختار از میکروسکوپ نوری و میکروسکوپ الکترونی گسیل میدانی و استفاده شد. برای بررسی رفتار خوردگی نمونه های عملیات حرارتی شده از روش های پتانسیل مدار باز (OCP) و پلاریزاسیون پتانسیودینامیک در محیط حاوی H۲S استفاده گردید. مشاهدات میکروسکوپی نشان داد که ریزساختار این فولاد به صورت فریتی - پرلیتی می باشد که با افزایش دمای عملیات حرارتی، مقدار پرلیت کاهش یافته و اندازه دانه های فریت و پایداری فریت افزایش می یابد. نتایج آزمایش های خوردگی بیانگر این موضوع بود که هیچ لایه غیرفعالی در سطح این فولاد خط لوله تشکیل نشده است و با افزایش دمای عملیات حرارتی، مقاومت به خوردگی افزایش و حساسیت به خوردگی موضعی میکروگالوانیکی کاهش یافته است.