ارزیابی متالورژیکی تاثیر عنصر آلیاژی آلومینیوم بر روی تکامل ریزساختاری و خواص سایشی فولادهای پرمنگنز جهت کاربرد در مته های حفاری

در این مقاله، ارزیابی متالورژیکی تاثیر عنصر آلیاژی آلومینیوم بر روی تکامل ریزساختاری و خواص سایشی فولادهای پرمنگنز جهت کاربرد در مته های حفاری بررسی شد. برای این امر، چهار نمونه فولاد پرمنگنز هادفیلد با مقادیر ۰، ۱، ۲ و ۳ درصدوزنی آلومینیوم در شرایط آستنیته شده در دمای ۱۰۰۰ درجه سانتی گراد تهیه شد. سپس، برای مشخصه یابی تکامل ریزساختاری و آنالیز فازی، از میکروسکوپ نوری، و آنالیز فازی XRD استفاده شد. همچنین، برای بررسی تاثیر آلومینیوم بر روی خواص سایشی از تست پین روی دیسک انجام شد. مشاهدات ریزساختاری و نتایج آنالیز فازی نشان داد که ریزساختار این فولاد شامل فاز غالب آستنیت به همرام مقادیر جزئی کاربید کمپلکس (Fe,Mn)۳Cو با جهت گیری مرجح بافت کریستالی بر روی صفحه (۱۱۱) می باشد. به نحوی که افزایش مقدار آلومینیوم در ترکیب شیمیایی منجر به افزایش اندازه دانه های آستنیت و کاهش مقدار کاربیدهای رسوب کرده در فاز آستنیت شده است. نتایج تست های سایش، بیانگر این امر بود که افزایش مقدار آلومینیوم منجر به افزایش مقاومت به سایش شده است.