بررسی سختی سنجی اتصال جوشکاری سوپر آلیاژ اینکلوی ۸۲۵ به روش SMAW

امروزه فرآیند جوشکاری به علت ضریب اطمینان بالا یکی از پرکاربردترین روش های اتصال در صنایع مختلف به شمار میرود. ازاین رو پژوهشگران همواره با استفاده از روش های جدید و ارتقای روزافزون آنها سعی در افزایش کیفیت و کاهش هزینه ها داشته اند. جوشکاری در دو حالت ذوبی و حالت جامد انجام میشود. اتصال مشابه آلیاژها، پرکاربردترین حالت جوشکاری ذوبی میباشد که به دلیل منافع اقتصادی و همچنین سهولت کار نسبت به حالت غیرمشابه کاربرد گستردهای در صنایع هوافضا، تجهیزات چاه های نفت و گاز و صنایع هسته ای دارد. پیشرفت صنایع و تکنولوژی مهندسان را به استفاده از مواد مختلف با خواص و قابلیت های گوناگون در محیط های دشوار صنعتی و شیمیایی ناگزیر کرده است. از آزمایشات صورت گرفته نتیجه شد که سوپرآلیاژ اینکولوی ۸۲۵ دارای زمینه آستنیتی بوده و رسوباتی با مورفولوژی متفاوت در این زمینه وجود داشته که عمدتا دلیل خواص مطلوب این آلیاژ ناشی از تجمع رسوبات در مرز دانه ها و جلوگیری از مهاجرت این مرزها در دماهای بالا میباشد.در منطقه ی متاثر از حرارت به علت کم بودن رشد دانه ها، سختی به صورت ناچیز کاهش یافته و تاثیر چندانی بر خواص فلز پایه نداشته است و با افزایش ارتعاشات الکترومغناطیسی بهعلت افزایش انتقال حرارت، رشد دانه ها در این منطقه کمتر شده و افت سختی کاهش یافته است. ارتعاشات الکترومغناطیسی موجب پراکندگی و ریزتر شدن رسوبات در فلز جوش گردیده که نتیجه آن قفل شدن حرکت مرزدانه ها و افزایش مقدار سختی فلز جوش بوده است از طرفی ملاحظه گردید ساختار هممحور فلز جوش، سختی بیشتری از ساختار ستونی نواحی مجاور خط ذوب دارد.