ارزیابی کیفی تناسب اراضی برای محصولات عمده زراعی با روش های متفاوت فائو در محیط GIS منطقه هندیجان، استان خوزستان

استفاده بی رویه از اراضی و تخریب آنها از یک طرف و نیاز روز افزون به تولید محصول بیشتر از طرف دیگر ، مدیریت بهره وری بهینه از اراضی بیش از بیش احساس می شود . با توجه به عدم وجود مدیریت صحیح بهره وری از اراضی در منطقه مناسب نمی باشد لذا تناسب اراضی برای منطقه مورد نظر برای محصولات مهم زراعی صورت گرفته است در این تحقیق ۴۸۹۵۶ هکتار از اراضی منطقه هندیجان خوزستان مورد ارزیابی کیفی تناسب اراضی برای محصولات گندم، جو، ذرت دانه ای و یونجه قرار گرفت.بر اساس مطالعات خاکشناسی نیمه تفصیلی موجود،نوزده فامیل خاک و چهل و یک سری خاک تشخیص داده شد. نیازهای فیزیولوژیک هر یک از گیاهان با استفاده از منابع موجود تعیین و درجه بندی گردید. ارزیابی کیفی به روش های محدودیت ساده و پارامتریک (استوری و ریشه دوم)، از طریق مقایسه مشخصات زمین و اقلیم با نیازهای رویشی محصولات ،مورد مطالعه صورت گرفته است. شاخص های اراضی و اقلیم به دست آمده برای جو، یونجه و گندم نسبت به ذرت بالاتر بود. عوامل محدود کننده تولید محصولات زراعی در منطقه مورد بررسی،علاوه بر متغیرهای اقلیمی شوری،زهکشی و شرایط فیزیکی خاک به ویژه بافت خاک برای برخی از محصولات می باشد. از دو روش پارامتریک مورد استفاده (استوری و ریشه دوم) و روش محدودیت ساده،روش پارامتریک ریشه دوم با واقعیت های موجود در منطقه هندیجان تطابق بیشتری نشان می دهد.