انواع تاویلات اهل بیت (ع) در جزء ۲۶ قرآن کریم

قرآن آخرین کتاب آسمانی دارای ظاهر و باطن بوده و بر ساحت تفسیر و تاویل استوار شده است. افراد خاصی از علم تاویل بهره مند هستند و جامعه بشری برای دستیابی به آن حقایق در جهت سیر تعالی نیازمند به ایشان می باشد. مکتب تشیع مصداق اتم آگاهان از علم تاویل قرآن را معصومان(ع) معرفی می کند و بر این باور است که دانش معصوم(ع) فراتر از علم عادی بوده و دارای مبادی الهی می باشد؛ زیرا متون دینی بر اتصال علم معصوم(ع) به خداوند دلالت دارد. این پژوهش در پی یافتن پاسخ به این سوال هست که انواع تاویلات اهل بیت(ع) در جزء ۲۶ کدام است؟ بنابراین در این راستا روایات اهل بیت(ع) مربوط به جزء ۲۶ قرآن که در تفاسیر روایی البرهان، نورالثقلین، صافی، قمی، الدرالمنثور، فرات کوفی و کنز الدقائق نقل شده است مورد بررسی قرار گرفت و با روش توصیفی- تحلیلی مشخص شد که از مجموع۱۹۵ آیه در ۶ سوره جزء ۲۶، تعداد ۲۵ آیه از تاویل برخوردارند که جمعا ۳۰ روایت تاویلی از اهل بیت (ع) در ذیل این آیات آمده است. از این ۳۰ روایت، ۲۵ روایت از نوع جری و تطبیق و از دسته ی بیان مصداق مطلق، ۳ روایت از نوع جری و تطبیق و از دسته ی بیان مصداق عام و ۲ روایت از نوع روایات باطنی می باشد و تاویلات باطنی درباره امیرالمومنین(ع) و ائمه اطهار، شعییان ائمه، دشمن ولایت آل محمد(ص)می باشند.