روانشناسی محیطی و ارتباط آن با حوزه های کارکردی معماری

معماران از سال های گذشته مقوله هایی از علوم رفتاری و فلسفه را در مورد ماهیت تفکر و رفتار بشر، به کمک گرفته اند.از سوی دیگر نظریه های معماری اخیر نشان می دهد که باورهای طراحان و مردم راجع به محیط متفاوت است. در واقعدو بعد روحی و کالبدی انسان از روزگاران کهن تا امروز در پی پاسخ به پرسش های کلیدی و روزآمد برای رفع نیازهایخود بوده است.پژوهش زیر در راستای پاسخ به این سوال که تا چه میزان علم روانشناسی محیطی در معماری و طراحیفضا موثر است در ابتدا به شناخت مقوله ادراک محیطی پرداخته و سپس بررسی آن در فضاهای شهری می پردازد ودر انتها به نقش دانش روانشناسی محیطی درطراحی فضاهای شهری پرداحته شده و دراین بین نیازهای انسانی که عاملجهت دهی به رفتارها می باشد مورد بررسی و شناخت قرارمی گیرد.این مقاله کوشیده است که از منظر معماری و نیزروانشناسی فردی و اجتماعی به کارکرد ها و پیوندهای این دو پرداخته شود.