بررسی نقش سبک های تربیتی والدین و مطلوبیت اجتماعی در پیش بینی سازگاری تحصیلی دانش آموزان

خانواده در تمامی فرهنگها، عاملی مهم برای جامعه پذیرشدن کودک در دوران طفولیت است. خانواده مهمترین و کوچکترین نهادی است که در ابتدا باورهای افراد در آن قالببندی و طراحی میشود. انسان از بدو تولد، تا آخرین لحظات زندگی خود برای تامین نیازمندی هایش به هدایت و حمایت دیگران نیاز دارد. هدف اصلی این پژوهش بررسی نقش سبکهای تربیتی والدین و مطلوبیت اجتماعی دانش آموزان در پیشبینی سازگاری تحصیلی آنان و تلاش برای ارائه راهکارهای لازم جهت بهبود وضعیت میباشد. جامعه آماری این پژوهش همه دانش آموزان پسر پایه اول مقطع متوسطه دوم شهرستان گیلانغرب است که شامل ۶۰۰ نفر می باشد. حجم نمونه با توجه به جدول مورگان تعداد ۲۳۴ نفر به صورت تصادفی طبقهای انتخاب گردیدهاند. نتایج نشان داد که سبکهای تربیتی والدین ۴۳ درصد، مطلوبیت اجتماعی ۳۲ درصد و سبک های تربیتی و مطلوبیت اجتماعی ۲۸ درصد از واریانس تغییرات سازگاری تحصیلی را پیش بینی نمود.