رابطه تنیدگی تحصیلی و کمک طلبی آموزشی با پیشرفت تحصیلی دانش آموزان متوسطه شهرستان زرین شهر

این پژوهش با هدف تعیین رابطه بین تنیدگی تحصیلی و کمک طلبی آموزشی با پیشرفت تحصیلی در دانش آموزان انجام شد. جامعه آماری این پژوهش همه دانش آموزان دبیرستانهای شهرستان زرین شهر در سال تحصیلی ۱۴۰۰-۱۴۰۱ بودند. برای انجام این پژوهش ۱۲۰دانش آموز (پسر) با روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای چند مرحله ای انتخاب شدند. همه آنها پرسشنامه تنیدگی تحصیلی و پرسشنامه کمک طلبی آموزشی را تکمیل کردند. همچنین معدل سال گذشته به عنوان شاخص پیشرفت تحصیلی دانش آموزان در نظر گرفته شد. داده ها با روش ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چند متغیری تحلیل شدند. یافته ها نشان داد که میان تنیدگی تحصیلی و پیشرفت تحصیلی رابطه منفی و معنیدار و میان کمک طلبی آموزشی و پیشرفت تحصیلی رابطه مثبت و معنیدار وجود داشت. همچنین میان تنیدگی تحصیلی و کمک طلبی آموزشی رابطه معنیداری وجود نداشت .(p≥۰/۰۱) تنیدگی تحصیلی و کمک طلبی آموزشی در یک مدل توانستند ۱۳/۷ درصد از واریانس پیشرفت تحصیلی را پیش بینی کنند. با توجه به بتای استاندارد سهم تنیدگی تحصیلی در پیشبینی پیشرفت تحصیلی بیشتر از کمک طلبی آموزشی بود .(β=-۰/۲۸) بنابراین پیشنهاد میشود معلمان، مدیران و برنامه ریزان به نشانه های متغیرهای تنیدگی تحصیلی و کمک طلبی آموزشی توجه و بر اساس آن برنامه های مناسبی را برای بهبود پیشرفت تحصیلی دانش آموزان طراحی نمایند