مطالعه عملکرد و اجزای عملکرد مینی تیوبر سیب زمینی به صورت کشت مستقیم و نشاکاری
محل انتشار: فصلنامه روابط خاک و گیاه، دوره: 6، شماره: 2
سال انتشار: 1394
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 82
متن کامل این مقاله منتشر نشده است و فقط به صورت چکیده یا چکیده مبسوط در پایگاه موجود می باشد.
توضیح: معمولا کلیه مقالاتی که کمتر از ۵ صفحه باشند در پایگاه سیویلیکا اصل مقاله (فول تکست) محسوب نمی شوند و فقط کاربران عضو بدون کسر اعتبار می توانند فایل آنها را دریافت نمایند.
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_STGC-6-2_010
تاریخ نمایه سازی: 5 خرداد 1401
چکیده مقاله:
این تحقیق به منظور بررسی تاثیر کشت مستقیم و نشاکاری مینی تیوبر سیب زمینی بر عملکرد و اجزای آن اجرا شد. آزمایش در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با ۹ تیمار و سه تکرار انجام گرفت. تیمارها شامل یک تیمار کشت مستقیم و ۸ تیمار کشت غیر مستقیم بود. برای تهیه نشا، از دو نوع گلدان (توربی و نایلونی) با چهار بستر کشت مختلف شامل: ماسه+ پیت ماس (۱:۱)، ماسه+ کود آلی تکمیلی کیمیا (۱:۱)، ماسه+ ورمیکمپوست (۱:۱) و ماسه+ خاک (۱:۱) استفاده شد. نتایج نشان داد که از لحاظ صفات میانگین عملکرد هر بوته، میانگین وزن تر غده، تعداد غده های کوچکتر و بزرگتر از ۸۰ گرم، درصد وزن خشک غده، عملکرد بیولوژیک، درصد نشاسته و میزان نیترات غده ها بین تیمارها اختلاف معنی دار وجود دارد. بیشترین میانگین عملکرد هر بوته، تعداد غده های بزرگتر از ۸۰ گرم و عملکرد بیولوژیک از گلدان نایلونی با بستر کشت ماسه+ کود آلی کیمیا به دست آمد. بیشترین درصد ماده خشک غده و درصد نشاسته از گلدان توربی با بستر کشت ماسه+ خاک به دست آمد. بیشترین میانگین وزن تر غده در گلدان نایلونی با بستر کشت ماسه+ پیت ماس مشاهده شد. بیشترین تعداد غده های کوچکتر از ۸۰ گرم و بیشترین میزان نیترات از کشت مستقیم حاصل شد. بستر کشت ماسه+ کود آلی تکمیلی کیمیا، با تامین همه عناصر ضروری مورد نیاز گیاه، با عملکرد بیشتر و تعداد بیشتر غده های بازارپسند نسبت به بقیه تیمارها، را می توان به عنوان بهترین بستر کشت در این تحقیق دانست.
کلیدواژه ها:
Substrate ، Peat moss ، Organic fertilizer ، Vermicompost ، بستر کشت ، پیت ماس ، کود آلی ، ورمیکمپوست
نویسندگان
حسن قربانی
Dept. of Agron. and Plant Breed., Univ. of Mohaghegh Ardabili, Ardabil, Iran.
مرتضی برمکی
Dept. of Agron. and Plant Breed., Univ. of Mohaghegh Ardabili, Ardabil, Iran.
یونس خیری زاده آروق
Dept. of Agron. and Plant Breed., Univ. of Mohaghegh Ardabili, Ardabil, Iran.
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :