خاطرات نادرست عاطفی در کودکان با ناتوانی های یادگیری

تحقیقات نشان داده است که کودکان دارای ناتوانی های یادگیری(LD) درنتیجه اختلال در تواناییشان برای شرکت در پردازش معنایی،کمتر توهمات حافظه از خود نشان می دهند. هرچند، مشخص نیست که آیا این مشاهده برای رویدادهای نوشته شده زندگی، مخصوصاوقتی شامل محتوای عاطفی اند یا در طیف گسترده ای از ناتوانی های یادگیری نیز صدق می کند. مطالعه حاضر ازطریق ارزیابی حافظهشناختی برای اطلاعات نوشته-مانند در کودکان با ناتوانی یادگیری غیرکلامی (NLD) کودکان مبتلا به خوانش پریشی، و کودکان با رشدعادی (N=۵۱) به این مسائل پرداخت. شرکت کنندگان تصاویری درمورد ۸رویداد عادی (مثل شام خانوادگی) دیدند، و درهر قسمتنتیجه منفی یا خنثی عملی دیده نشده قرار داشت. سپس، حافظه کودکان در یک تمرین شناخت بله/خیر که شامل تصاویر قدیمی و جدیدبود سنجیده شد. نتایج نشان داد که هرسه گروه در شناسایی تصاویر مقصد عملکرد مشابهی داشتند، اما در خطاهای حافظه تفاوت هایینشان دادند. درمقایسه با گروه های دیگر، کودکان مبتلا به NLD با احتمال بیشتری تصاویری را به اشتباه شناسایی کردند که علت دیدهنشده رویداد دیده شده ی عاطفی را نشان دادند و پاسخ های «به یاد می آورم» بیشتری را به این خطاها مربوط دانستند. کودکان مبتلا بهخوانش پریشی با احتمالی مساوی هردوی علت های دیده نشده تصاویر دیده شده و تصاویر همخوان با متن را به صورت اشتباه شناساییکردند، درحالی که گروه های شرکت کننده دیگر با احتمال بیشتری علت های دیده نشده را درمقایسه با گزینه های نادرست همخوان بامتن به اشتباه شناسایی کردند. نتایج از لحاظ مکانیزم های تشکیل خاطرات نادرست دیده نشده در جمعیت های بالینی متفاوت کودکانمبتلا به LD تفسیر می شوند.