چگونه توانستم اعتماد بین فردی را در بین دانش آموزان کلاسم توسعه دهم؟

اعتماد گره ای است که بدون آن هیچ ارتباطی دوام و استمرار نمی یابد و نیازی است که همه انسان ها در صدد پاسخگوییبه آن هستند. اعتماد نیازی مادام العمراست. اگر این نیاز روانی اساسی بی پاسخ بماند، تعاملات و روابط از کنترل خارج شدهو ناپایدار و متزلزل می گردد و سرمایه های مادی و معنوی از دست رفته، روابطی سرد و بی روح، همراه با نگرانی مداوم ومنفعت طلبی شخصی شکل خواهد گرفت که به تدریج به شکافی عمیق میان افراد مبدل می گردد. این اقدام پژوهی در سال ۱۴۰۰-۱۴۰۱ با هدف توسعه اعتماد بین فردی دانش آموزان پایه چهارم آموزشگاه خسروی ۲شهرستان تکاب انجام گرفته،برای جمع آوری اطلاعات از ابزارهایی مانند مشاهده مستقیم رفتار دانش آموزان در کلاس درس و محیط مدرسه و مصاحبهبا معلمان و اولیاء دانش آموزان استفاده شده است. اطلاعات جمع آوری شده حاکی از آن است که عوامل متعددی در اعتمادبین دانش آموزان تاثیر دارند که از آن جمله می توان : به نوع تربیت دانش آموز در خانواده و مدرسه ، ایجاد جو دوستی وهمدلانه در کلاس و استفاده از روش های تدریسی که مبتنی برهمیاری است و جو رقابتی بین دانش آموزان را کاهش می دهد(رقابت سالم و حسادت نورزیدن) اشاره نمود. راهکارهای متعددی برای این مشکل ارائه شد که از این بین تدوین برنامه ای در جهتآموزش مسائل مربوط به اعتماد از همه موثرتر بود و با ارائه و آموزش این برنامه و محتواهای ویژه در قالب بازی و فعالیت هایگروهی توانستم اعتمادکردن و فواید اعتماد را به دانش آموزان آموزش داده و اعتماد را در آنها نهادینه کنم تا از این طریق گامیبه سوی حیات طیبه نیز بردارند.