بررسی پایداری خاکدانه‌ها در موقعیت‌های مختلف شیب در کاربری‌های جنگل و زراعی

از مهمترین عوامل موثر روی تخریب و فرسایش خاک تغییر کاربری اراضی است. هدف از این مطالعه، بررسی اثر تغییر کاربری اراضی و موقعیت شیب برپایداری خاکدانه‌ها در دو عمق سطحی و زیر سطحی می باشد. مطالعه‌ی حاضر در عرصه‌های جنگلی منطقه مریوان انجام گرفت. از سه کاربری، جنگل، جنگل تبدیل شده به مرتع و جنگل تبدیل شده به زمین زراعی در سه تکرار و 4 موقعیت بالا، شانه، پشت و پای شیب و از دو عمق (25-0و50-25 سانتی متر) نمونه برداری خاک صورت گرفت. وضعیت پایداری خاکدانه‌ها را به صورت نمایه‌ای از میانگین وزنی قطر خاکدانه ها (MWD) و میانگین هندسی قطر خاکدانه‌ها (GMD)، بیان و محاسبه گردید. نتایج نشان داد که با تغییر کاربری اراضی از جنگل به مرتع و زراعی، شاخص های پایداری خاکدانه ها بطور معنی داری کاهش می یابند. همچنین با افزایش عمق از مقدار پایداری خاکدانه‌ها به دلیل کاهش ماده‌ی آلی خاک، کاسته می شود. تغییرات پایداری خاکدانه‌ها با موقعیت‌های اصلی شیب چندان تغییرات معنی داری نشان نداد ولی در همه کاربری‌ها کمترین پایداری مربوط به موقعیت‌های شانه‌ی شیب و پشت شیب و بیشترین پایداری مربوط به موقعیت‌های بالای شیب و پای شیب بود، که این نشان دهنده‌ی اثر فرسایش خاک در موقعیت های مختلف شیب تپه می باشد.