جلوه های پیشگیری جامعه مدار در سیاست جنایی ایران

پیشگیری دارای اقسام مختلف است و در کنار پیشگیری وضعی، امروزه پیشگیری اجتماعی نقش مهمتری دارد که پیشگیری جامعه مدار در راستای تحقق آن دارای کارکرد ویژه است. این مقاله دارای چهار فصل است که پیشگیری جامعه مدار را مورد بررسی قرار می دهد و در فصل اول درباره ی سیاست های کلی جاری در کشور ایران در این خصوص صحبت می شود. با توجه به اهمیت و جایگاه پیشگیری اجتماعی آثار آن را در موارد مختلفی از اسناد سیاست گذاری کشور می توان رصد نمود. در فصل دوم ارتباط بین فرهنگ و پیشگیری از جرم مورد بحث قرار می گیرد. از آنجا که بین جامعه و فرهنگ همیشه یک تاثیر و تاثر متقابل وجود دارد آثاری که مسایل مختلف فرهنگی از جهت پیشگیری از جرم با محوریت جامعه در پی دارد باید مورد عنایت باشد و برنامه ریزی های دقیق برای جهت دهی و هدف گذاری آن صورت پذیرد. در فصل سوم آیین دادرسی کیفری و قوانین شکلی و تاثیری که بر پیشگیری از جرم به صورت اجتماعی دارند مورد واکاوی قرار می گیرد به ویژه که به نظر می رسد در سال های اخیر قانون گذار به سمت گسترش نگاه اجتماعی و نتایج فرایندهای دادرسی در اجتماع توجه بیشتری نشان داده و به صورت علمی تر به مقوله پیشگیری پرداخته است و در فصل چهارم قوانین ماهوی و اینکه برخوردها و واکنش های به جرایم چگونه می تواند با هدف پیشگیری جامعه مدار همراه شود. در این زمینه نیز نوآوری های قانون مجازات ۱۳۹۲ قابل توجه است و در بسیاری از مواردی که برای واکنش نسبت به جرایم در نظر گرفته است با جامعه پذیر کردن مرتکب و همراهی جامعه همراه است و می تواند نقش بسزایی در از بین بردن زمینه های ارتکاب جرم در جامعه را در پی داشته باشد.