اثر بخشی واقعیت درمانی به شیوه گروهی بر مسئولیت پذیری نوجوانان بی سرپرست شهرستان لرگان

با توجه به نقشی که مسئولیت پذیری در نگرش افراد نسبت به خود و جامعه ایفا می کند و ارتباطی که به نظر می رسد با عوامل زیر بنایی بهداشت روانی و آسیب های فردی ، خانوادگی و اجتماعی دارد و با در نظر گرفتن پژوهش های محدود در رابطه با مسئولیت پذیری در نوجوانان بی سرپرست و بد سرپرست بر آن شدیم جهت انتخاب روش درمانی موثر تر برای رسیدن به هدف فوق به بررسی اثربخشی واقعیت درمانی به شیوه گروهی بر بهزیستی شناختی و مسئولیت پذیری در میان نوجوانان و جوانان بی سرپرست و بد سرپرست بهبهانی بپردازیم . این پژوهش از نظر هدف کاربردی می باشد و روش ان از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون –پس آزمون با گروه گواه و پیگیری می باشد و از نظر شیوه گردآوری داده ها هم کتابخانه ای و هم میدانی می باشد . جامعه آماری این پژوهش تمامی نوجوانان پسر ۱۲-۱۸ ساله ساکن در مراکز نگهداری کودکان و نوجوانان بی سرپرست و بد سرپرست سازمان بهزیستی شهر لرگان در نیمه اول سال ۱۳۹۹ می باشد .که تعداد ۴۰ نفر (۲۰ نفر گروه آزمایش و ۲۰ نفر گروه گواه ) با رعایت ملاک های ورود به پژوهش و با جایگزینی تصادفی در گروه های آزمایش و کنترل انتخاب شدند . روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای می باشد . وجوانان بی سرپرست و بد سرپرست با شیوه نمونه گیری داوطلبانه با جایگزینی تصادفی در سه گروه قرار گرفتند . یافته ها حاکی از ان است که واقعیت درمانی به شیوه گروهی بر بهزیستی شناختی و مسئولیت پذیری (پیش ازمون ، پس از آزمون و پیگیری ) تاثیر مثبتی دارد .