ارزیابی عملکرد مدل IHACRES با روش های خطی ARMAX و EXPUH (مطالعه موردی: حوضه رودخانه شور در قائن)

سال انتشار: 1401
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 132

فایل این مقاله در 14 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_JSW-36-1_002

تاریخ نمایه سازی: 8 خرداد 1401

چکیده مقاله:

مدل سازی بارش-رواناب یکی از ابزارهای کلیدی در هیدرولوژی برای دستیابی به خصوصیات سیلاب، مانند میزان دبی اوج و زمان رسیدن به دبی اوج است. در این تحقیق مدل IHACRES در قالب بسته نرم افزاری hydromad و در بستر R، برای شبیه سازی جریان حوضه رودخانه شور قائن مورداستفاده قرار گرفت و عملکرد آن در شبیه سازی رواناب با روش های ARMAX و EXPUH در بخش خطی مدل، بررسی شد. برای انجام شبیه سازی با مدل مذکور، از داده های بارش، دبی جریان و دما در مقیاس ماهانه طی سال­های ۱۳۷۷ تا ۱۳۹۸ استفاده شد. پارامترهای مدل IHACRES با استفاده از تابع هدف KGE، واسنجی شدند.  در گام­های واسنجی و صحت­سنجی مدل در شبیه سازی مقدار دبی اوج و زمان رسیدن به دبی اوج ، از معیارهای ارزیابی NS، KGE و  استفاده گردید. مقدار این معیارها در روش EXPUH به ترتیب برابر ۸۶/۰، ۹۳/۰، ۸۶/۰ و در روش ARMAX برابر ۷/۰، ۸۵/۰ و ۷۳/۰ محاسبه شد که نشان دهنده­ی عملکرد بهتر روش EXPUH نسبت به روش ARMAX می­باشد. درگام مربوط به صحت سنجی نیز، معیارهای ارزیابی در روش های EXPUH و ARMAX به ترتیب برابر ۵۱/۰، ۶۳/۰، ۵۴/۰ و ۵۵/۰، ۷۳/۰ و ۶۵/۰ برآورد شد که نشان دهنده عملکرد بهتر مدل با روش ARMAX نسبت به روش EXPUH است و همچنین مدل با روش ARMAX در شناسایی دبی های اوج از نظر مقدار و از نظر زمان وقوع عملکرد دقیق تری از خود نشان داد. درمجموع نتایج تحقیق، نشان دهنده این مطلب است که مدل IHACRES در منطقه موردمطالعه، با استفاده از روش ARMAX نسبت به روش EXPUH عملکرد دقیق تری داشته است.

نویسندگان

محمد فولادی نصرآباد

دانشجوی کارشناسی ارشد منابع آب گروه علوم و مهندسی آب، دانشگاه بیرجند

مهدی امیرآبادی زاده

استادیار گروه علوم و مهندسی آب دانشگاه بیرجند و عضو هیئت علمی گروه پژوهشی خشکسالی و تغییر اقلیم

محسن پوررضا بیلندی

دانشیار، گروه علوم و مهندسی آب، دانشگاه بیرجند، بیرجند، ایران و عضو هیئت علمی گروه پژوهشی خشکسالی و تغییر اقلیم

مصطفی یعقوب زاده

دانشیار گروه علوم و مهندسی آب دانشگاه بیرجند و عضو هیئت علمی گروه پژوهشی خشکسالی و تغییر اقلیم

مراجع و منابع این مقاله:

لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :
  • Abushandi E., and Merkel B. ۲۰۱۳. Modelling rainfall runoff relations ...
  • Abushandi E.H., and Merkel B.J. ۲۰۱۱. Application of IHACRES rainfall-runoff ...
  • , Ahmad A., Rezaei M., Rezvani Mahmoui A., and Mousavi ...
  • Ahmadi M., Moeini A., Ahmadi H., Motamedvaziri B., and Zehtabiyan ...
  • Baddoo T.D., Li Z., Guan Y., Boni K.R.C., and Nooni ...
  • Box G.E. ۱۹۷۰. GM Jenkins Time Series Analysis: Forecasting and ...
  • Chidaz A., Mohseni Sarvi M., Vafakhah M. ۲۰۰۹. Evaluation of ...
  • Prediction of Discharge Using Artificial Neural Network and IHACRES Models Due to Climate Change [مقاله ژورنالی]
  • Jakeman A., Littlewood I., and Whitehead P. ۱۹۹۰. Computation of ...
  • Jakeman A., and Hornberger G. ۱۹۹۳. How much complexity is ...
  • Karimi M., Malekinejad H., Abqari H., and Azizian M. ۲۰۱۲. ...
  • Moriasi D.N., Arnold J.G., Van Liew M.W., Bingner R.L., Harmel ...
  • Sadeghi S.H., Ghasemieh H., and Sadatinegad S.J. ۲۰۱۵. Performance Evaluation ...
  • Yaghoubi M., and Massah Bavani A. ۲۰۱۴. Sensitivity analysis and ...
  • Zeid Ali Nejad N., Naseri Sh., and Alijani F. ۲۰۲۰. ...
  • نمایش کامل مراجع