تمهیدات فراداستان و بازی در رمان لعبه النسیان
محل انتشار: فصلنامه ادب عربی، دوره: 14، شماره: 1
سال انتشار: 1401
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 255
فایل این مقاله در 21 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JALIT-14-1_002
تاریخ نمایه سازی: 8 خرداد 1401
چکیده مقاله:
فراداستان شیوه نگارش نویسندگانه و سبک به بازی گرفتن آگاهانه و عامدانه ساختارهای روایی و دستخوش ترفندکردن فن نویسندگی است. فراداستان میکوشد به واسطه انحراف یا گریز از هنجارهای تثبیتشده روایتپردازی سنتی و حتی تهکم به آن، ادبیت و خودآگاهی پیشین را به مثابه یک کجروی میانتهی معرفی کند و ترفندهای روایی مدعی حقیقتنمایی به غرض ناراستین حقیقتدانی مطلق را برملا سازد تا اثبات کند حلوفصل کشمکش آواها و ایدئولوژی ها، با انقیادشان زیر آوای مولفی همهچیزدان و خداگونه، محال است و محالبودگی درک غایی حقیقت در سایه سیطرهمندی تکسویهنگر را شادمانه بهنمایش گذارد. خردهژانر فراداستان، با تمهیداتی برآمده از حسابگریهای ذهنی و با حاشیهنگاریهای خودارزیابانه و دیالکتیکی، می کوشد با تاملی روشن بینانه در فرآیندهای برساخته شدن داستان، و با تکیه بر اصل عدم قطعیت هایزنبرگ، در کنار شفاف سازی سرشت داستان، حقیقت جویی نماید. درآمیخته با مفهوم نسبیت محوری، نظریه بازی به مثابه شیوه درک درست روال های جهان، در فراداستان به عنوان فعالیتی خودبنیاد و واجد ارزشی قطعی در جهان واقعی، یاریگر دستاوردهای حقیقت بین ادبیات می شود. صفت ناساختمندی و دلبخواهگی بازی، با دست مایه کردن وانمودگرانه نقش ها و قراردادهای بازی، به فراداستان کمک می کند ضمن کنکاش در کارکردها و طبیعت ظاهرا بازشناخته، ولی عملا ناشناخته داستان، سنت های ناکارآمد و جهان نگری نخ نماشده را در هم شکند. در بازشناسی این نگرگاه های پارادایم نوشناخته در فراداستان ها، در این کوشش برآنیم به شیوه توصیفی- تحلیلی و با پردازش دادههای تئوری فراداستان، به ویژه از منظر «پاتریشیا وو»، به درک کارایی مولفههای فراداستان و تبیین کیفیات آن و نقش بازی در پیشبرد فراداستانسازی، در رمان لعبه النسیان محمد براده بپردازیم تا نوآوری های نخستین گام عرب را در هجرت از انگاره های مطلق اندیش مدرنیسم در حقایق شناسی داستانی بازشناسیم. در این پژوهش دریافتیم براده در کاربست شگردهای اتصال کوتاه، آشکارسازی شگرد، شورشگری شخصیت ها، کولاژ فراداستانی و نامگذاری دلبخواهی، همواره بازیگرانه وام دار اصل نسبی نگری و چندچهرگی حقیقت است و این گونه برای فراداستاننویسی عربی بنیانی استوار می آفریند.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
راضیه صدری خانلو
دانشجوی دکتری گروه زبان و ادبیات عربی دانشگاه بین المللی امام خمینی
علیرضا شیخی
دانشیار گروه زبان و ادبیات عربی دانشگاه بین المللی امام خمینی
عبدالعلی آل بویه لنگرودی
دانشیار گروه زبان و ادبیات عربی دانشگاه بین المللی امام خمینی
مصطفی پارسایی پور
استادیار گروه زبان و ادبیات عربی دانشگاه بین المللی امام خمینی
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :