تحلیل انتقادی گفتمان شیعی در شعر فارسی از رودکی تا غضائری
سال انتشار: 1400
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 155
فایل این مقاله در 26 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JBASH-13-4_001
تاریخ نمایه سازی: 8 خرداد 1401
چکیده مقاله:
شعر فارسی دیرزمانی است که تجلی گاه گفتمان شیعی است. رخدادهای بزرگ تاریخ تشیع چون غدیر، سقیفه و عاشورا هرکدام در مقام خود در اندیشه و به دنبال آن در شعر شاعران بازتاب یافته اند. حوادثی که بر سر جانشینی پیامبر اسلام روی داد، مسلمانان را با پدیده ی اختلاف درونی و انشعاب در امت اسلامی مواجه و آنان را با پرسش هایی پیرامون مسائل اساسی اولین تجمع سیاسی شان آشنا کرد. این مقاله با هدف بازنمایی تاثیر این گفتمان بر شعر فارسی از رودکی تا غضائری و با مطالعه ی منابع اصلی و تجزیه وتحلیل داده ها انجام شده است. با بررسی اشعار پارسی گویان نامی از رودکی تا غضائری به ویژه بندار رازی، فردوسی، کسایی و غضائری رازی براساس روش انتقادی نورمن فرکلاف، یعنی بررسی متن، عمل گفتمانی و عمل اجتماعی، روشن شد که گفتمان غالب در شعر این شاعران، حب اهل بیت و افضلیت علی است. رودکی، دقیقی، بندار، کسایی، فردوسی و غضائری با اشعار خود در مقام رخدادی ارتباطی نه تنها به بازتاب گوشه ای از عمل اجتماعی روزگار خود پرداخته اند که نظم گفتمانی شیعی را نیز در شعر فارسی پی ریزی کرده اند.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
حسن اکبری بیرق
دانشیار زبان و ادبیات فارسی دانشگاه سمنان
رضا نیکو
دانشجوی دکتری زبان و ادبیات فارسی دانشگاه سمنان، ایران
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :