رتبه بندی عوامل تاخیر پروژه در احداث زیرساخت های عمرانی. مطالعه ی موردی: پل بزرگراهی تهران

هدف اصلی در پژوهش حاضر، شناسایی و رتبه بندی عوامل تاخیر زمانی در پروژه های عمرانی می باشد.  اجرای پروژه های عمرانی نظیر پل ها، به دلیل اهمیت و نقش حساس این سازه در سیستم حمل و نقل و کنترل ترافیک، در تحقق اهداف برنامه های توسعه و تاثیر آن در رشد و تکامل فعالیت های انسانی، توزیع خدمات و کاهش حجم ترافیک، در مقایسه با سایر پروژه های عمرانی از جایگاه خاصی برخوردار بوده و زمانی می توان ارزش و ضرورت انجام آن را در آغاز کار توجیه نمود که پیشرفت پروژه مطابق با برنامه زمانبندی از پیش تعیین شده باشد. با شناسایی و رتبه بندی عوامل موثر در حصول تاخیر زمانی احداث سازه می توان، از تکرار این عوامل در فرآیند ساخت و اجرای سایر پروژه های مشابه عمرانی در حال احداث جلوگیری نمود و به این ترتیب موجب صرفه جویی قابل توجه در ابعاد مالی و زمانی شد. تحقیق حاضر از نوع تحقیقات پژوهش محور می باشد. در پژوهش حاضر پس از معرفی یک نمونه پل بزرگراهی در شهر تهران، به عنوان نمونه ی موردی مورد مطالعه، شاخص های اصلی تاخیر پروژه که هریک متشکل از چند زیر شاخه فرعی می باشد، در غالب پرسشنامه تهیه شده و با نظر سنجی از تعدادی متخصص، شاخص های و زیر شاخص های تاخیر پروژه، وزن دهی می شود. به این ترتیب مهم ترین پارامترها که بیشترین سهم در ایجاد تاخیر در روند اجرایی پروژه را دارد، معرفی می گردد. در ادامه با استفاده از با دسته بندی و جمع آوری نظرات و نتایج حاصل از پرسشنامه، مهم ترین عوامل ایجاد تاخیر در انجام پروژه مدنظر شناسایی و معرفی خواهد شد. لازم به ذکر است پاسخ های به دست آمده از پرسشنامه در پژوهش حاضر به روش تحلیل سلسله مراتبی(AHP)بررسی و تحلیل خواهد شد. بر اساس یافته های پژوهش حاضر، می توان مهم ترین عوامل موثر بر تاخیر زمانی در خصوص پل مد نظر را به سه شاخص اصلی مربوط به عوامل مالی، عوامل نظارتی و عوامل مدیریت اجرایی طبقه بندی نمود. در میان تمام زیر شاخص ها، نبود فهرست بها، به عنوان موثر ترین عامل تاخیر در انجام پروژه مد نظر، معرفی شده است. همچنین زیر شاخص عدم نظارت کافی و مناسب در زمان انجام مطالعات ژئوتکنیک ، از کمترین میزان اهمیت در این رتبه بندی برخوردار است.