نقش رضایت از زندگی، امیدواری و تاب آوری درپیش بینی شادکامی دانشجویان دختر

مقدمه: شادکامی عبارت است از بودن در حالت خوشحالی و دیگرهیجان های مثبت که در دوران دانشجویی دچار کاهش و افزایش و می شوند. عوامل روان شناختی می توانند در تبیین شادکامی نقش داشته باشند. هدف:، پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش رضایت از زندگی، امیدواری و تاب آوری در پیش بینی شادکامی دانشجویان دختر صورت گرفت. روش: روش پژوهش حاضر توصیفی از نوع همبستگی است. جامعه ی آماری پژوهش شامل کلیه دانشجویان دخترشهر اهواز در سال تحصیلی ۱۴۰۰-۱۳۹۹ بود. ۱۸۴ دانشجوی دختر به صورت نمونه گیری داوطلبانه انتخاب شدند و به صورت آنلاین به پرسشنامه شادکامی آکسفورد ( QHQ-SF)، پرسشنامه رضایت از زندگی داینر (SWLS)، مقیاس امیدواری اشنایدر (HQ) و مقیاس تاب آوری کانر و دیویدسون (CD-RISC) پاسخ دادند. داده های جمع آوری شده با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون گام به گام تحلیل شدند. یافته ها: نتایج نشان داد که بین رضایت از زندگی، امیدواری و تاب آوری با شادکامی رابطه مثبت وجود دارد (۰.۰۰۱>p) (؛ همچنین از بین متغیرهای پیش بین، امیدواری و تاب آوری دارای توان پیش بین شادکامی در دانشجویان دختر بودند۰.۰۰۱>p)نتیجه گیری: یافته های پژوهش حاضر نشانگر اهمیت عوامل روان شناختی در تبیین شادکامی دختران است. بنابراین توجه به این عوامل به خصوص امیدواری و تاب آوری نقش مهمی در افزایش شادکامی دانشجویان دختر دارند.