ارزیابی واکنش مراحل فنولوژیک و شاخص کلروفیل ارقام گندم در سطوح مختلف شوری و ارتباط آنها با عملکرد

این پژوهش با هدف بررسی نقش فنولوژی در واکنش ارقام گندم به تنش شوری انجام شد. آزمایش به صورت فاکتوریل در قالب طرح پایه بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در دانشکده کشاورزی دانشگاه بوعلی سینا همدان اجرا گردید. تیمار های آزمایش شامل چهار رقم گندم (الوند، توس، نوید و سایسون) و پنج سطح شوری آب (صفر، ۴، ۸، ۱۲ و ۱۶ دسیزیمنس بر متر) بود. نتایج نشان داد که تنش شوری، به جز مرحله سبز شدن، بر سایر مراحل فنولوژیک ارقام گندم اثر کاهشی داشت. صفات شاخص کلروفیل، ارتفاع بوته، وزن خشک سنبله، درصد ساقه بارور، طول سنبله، عملکرد دانه و بیولوژیک گندم در تنش شوری کاهش یافت. ارقام گندم در هر یک از صفات مورد بررسی با یکدیگر تفاوت معنی داری داشتند. بیشترین تاثیر شوری بر فنولوژی و دیگر صفات مورد بررسی در رقم سایسون به دست آمد. با افزایش سطح شوری، دو رقم توس و نوید در بسیاری از صفات اندازه گیری شده تغییرات کمتری در مقایسه با دو رقم دیگر نشان دادند. به طورکلی، رقم توس به دلیل نیاز به درجه- روز- رشد تجمعی کمتر برای تکمیل مراحل فنولوژیک و ثبات بیشتر در عملکرد، سازگارترین رقم به شوری بود.