بررسی تاثیر غلظت های مختلف تنظیم کننده های رشد گیاهی بر ریزازدیادی گوجه فرنگی گیلاسی در شرایط in vitro

گوجهفرنگی گیلاسی، با میوه های کوچک، یکی از واریته های گوجهفرنگی است که سرشار از ویتامین های مختلف از جمله ویتامین C، A و K و عوامل آنتی-اکسیدان همچون لیکوپن می باشد و به همین جهت از اهمیت بالای دارویی و غذایی برخوردار است. این تحقیق به منظور بهینه سازی محیط کشت ریزازدیادی این گیاه از طریق تکنیک کشت تک گره در شرایط درون شیشه انجام گرفت. نتایج نشان داد که بهترین تیمار برای ریزازدیادی گیاه گوجهفرنگی گیلاسی با توجه به درصد باززایی، درصد ریشه زایی، طول ساقه، طول ریشه و تعداد میانگره، محیط کشت پایه MS حاوی یک میلی گرم در لیتر Kin به همراه یک میلیگرم در لیتر NAA بود که در آن طول ساقه و تعداد میانگره در میان تمامی تیمارها حداکثر بود. تمامی گیاهچه های منتقل شده به گلخانه زنده مانده و به مرحله باردهی رسیدند. بیشترین میانگین وزن میوه های هر بوته نیز مربوط به ریزنمونه های کشت شده در محیط کشت پایه MS حاوی یک میلیگرم در لیتر Kin به همراه یک میلیگرم در لیتر NAA بود.