تدوین معیارهای طراحی پارک کودک بر اساس نیازهای روحی روانی کودکان با رویکرد ارتقای خلاقیت کودکان ۳تا ۶ سال

پارک ها نوعی از سطوح شهری مورد نیاز شهروندان هستند که انواع مختلفی دارند. یکی از انواع پارک های شهری پارک کودکان است که بایستی منطبق با نیازهای رفتاری و روانشناختی آنان باشد متاسفانه در بسیاری از موارد مشاهده می شود که محیط های خاص کودکان بدون توجه به نیازهای واقعی آنان طراحی می شوند . بنابراین برای تحقق شکوفائی و توانائی های خلاقه کودکان، بایستی در ایجاد سازگاری میان فضاها با نیازهای آنان توجه گردد.طراحان باید فارغ از محدودیت های طرح ها و نقشه های شهرسازی، تخیلات کودک را در ذهن خود ایجاد و راه های به نمایش گذاشتن این تصورات و تخیلات را در کیفیت های متفاوت فضایی به لحاظ پوشش پیدا کنند و در طراحی آنها همه نیازهای روحی وجسمی کودکان بصورت کاملا دقیق مطالعه ولحاظ شود .هدف پژوهشی که پیش روست بررسی مقوله مهم رابطه خلاقیت کودکان با طراحی پارک هاست .شاخصه هایی چند در راستای دست یافتن به الگوهایی برای انتخاب طرح ،مصالح ،جانمایی فضاها ،برخی از فضاها ی مورد نیاز و... بررسی شده اند .روش تحقیق در این پژوهش توصیفی اسنادی وازنوع توسعه ای با استفاده از منابع کتابخانه ای ،بررسی نمونه های طراحی وابزارهای گرداوری ،اسناد و فیش برداری همچنین روش تجزیه وتحلیل کیفی است . در نتیجه در این تحقیق راهکارهایی برای طراحی صحیح پارک های کودک در فضای شهری امروزی و تاثیرات معماری خاص این محیط ها بر رشد و خلاقیت کودکان و همچنین تاثیر بهتر بر روح و روان کودک با رعایت نکات فرهنگ بومی، قومی و بستری که کودک در آن پرورش می یابد ارائه گردید