رابطه نیازهای بنیادین روان شناختی و خودشناسی انسجامی با رضایت زناشویی در شهروندان تهرانی

هدف پژوهش حاضر، تعیین رابطه نیازهای بنیادین روان شناختی و خودشناسی انسجامی با رضایت زناشویی در شهروندان تهرانی بود. روش انجام این پژوهش توصیفی از نوع همبستگی، با استفاده از پرسشنامه های استاندارد بود. جامعه آماری کلیه شهروندان بالای ۱۸سال متاهل تهرانی و حجم نمونه با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس، ۳۸۴ نفر ۱۹۳)نفرمرد و ۱۹۱ نفرزن) انتخاب شدند. به منظور بررسی فرضیات پژوهش از ضریب همبستگی پیرسون و آزمون رگرسیون و نرم افزارspss نسخه ۲۲ استفاده شد. نتایج حاصل از پژوهش حاکی از آن بود که بین ارضای نیازهای بنیادن۵ی رواشناختی(خودمختاری، شایستگی، ارتباط) و خودشناسی انسجامی با رضایت زناشویی رابطه وجود دارد و رضایت زناشویی از طریق نیازهای بنیادین روان شناختی و خود شناسی انسجامی قابل پیش بینی است.