مقایسه آراءاندیشمندان ابن سینا، فارابی و دکارت درمورد تعلیم وتربیت

تعلیم و تربیت فعالیتی است که ریشه در تاریخ آفرینش بشر دارد. مساله ی تربیت به عنوان فرایندی هدفمند که پیشرفت نسل بشر ر عهده دار است مستلزم نظریه ای است که بتواند بر اساس آن آرمانها، اصول و روشهای خود را به خوبی تبیین و تربیت را در عمل هدایت نماید در. تحقیق حاضر با توجه به احساس خلا چنین نظریه ای در تربیت تلاش گردیده با استفاده از روش مقایسه ای - تحلیلی از روش بردی و مطالعه مبانی فلسفی -تربیتی سه فیلسوف بزرگ ابن سینا،کانت و فارابی، به پاسخ سوالات تحقیق که عبارتند از:الف- سوال اصلی: ابن سینا،کانت و فارابی در نظریات تربیتی چه وجه اشتراک و افتراقی دارند؟ ب- سوالات ویژه: -۱ اصول، روشها و اهداف تربیت از نظر ابن سینا،کانت و فارابی چیست؟ -۲ دیدگاه ابن سینا،کانت و فارابی در مورد مفاهیم اساسی تربیت چیست؟از روی آثار به جا مانده از این سه فیلسوف و آثار غیرمستقیم که توسط محققین داخل و خارج کشور در این زمینه نگاشته شده استخراج شود .در بررسی آرای تربیتی این سه فیلسوف به این نتیجه رسیدیم که هر کدام بنابر دانش و بینش و جهانبینی و تفکرات فلسفی خود اصول و اهدافی و روشهایی را برای تعلیم و تربیت در نظر گرفته اند و اندیشه ای معینی درباره ی تعلیم و تربیت بیان کردهاند .نگاه کانت به تربیت در تمام جوانب، نگاهی حاکی از سیطره دید انسانی و طبیعی به دور از هرگونه تصور متعالی و توجه الهی است. بنابراین تربیت نه تنها در روشها بلکه در اهداف و برنامهای خود نیز محتاج به دین و توجه متعالی نیست. ولی ابن سیناو فارابی به دنبال آن هستند که از راه تعلیم و تربیت، انسان را به خدا برساند و در این راه از تمام علوم و معارف بشری استفاده میکند. وجه ممتاز اندیشه ابن سینا و فارابی نسبت به کانت این است که آراء ایشان رنگ دینی دارد و دین سازنده تفکرات و مبنای اصلی تعلیم و تربیت آنان است. این مبنای اصلی به عنوان چتری بر اصول، اهداف، برنامه، روش و ... تعلیم و تربیت آن دو سایه افکنده است و آنه را هدایت و راهنمایی میکند.