بررسی ارتباط بین اثربخشی روانشناسی مثبت نگر با انگیزش کارآفرینانه (مورد مطالعه: معلمان دبیرستان منطقه یک شهر تهران)

پژوهش حاضر که از لحاظ هدف، کاربردی، از لحاظ روش بدست آوردن داده ها از نوع توصیفی-همبستگی میباشد، بررسی ارتباط بین اثربخشی روانشناسی مثبت نگر با انگیزش کارآفرینانه معلمان است. جامعه آماری پژوهش شامل ۵۰۰ نفر از معلمان است که در دبیرستانهای منطقه یک شهر تهران مشغول به انجام فعالیت میباشند. از این میان با استفاده از فرمول کوکران و روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای ۲۱۷ نفر بعنوان حجم نمونه درنظر گرفته شد. به منظور گردآوری اطلاعات از دو پرسشنامه استاندارد اثربخشی روانشناسی مثبت نگر حسینی اردکانی (۱۳۹۹) و انگیزش کارآفرینانه هوتاگلانک و همکاران (۲۰۱۷)، استفاده شد که پایایی و روایی این پرسشنامه ها نیز مورد تایید قرار گرفت. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS صورت پذیرفت. نتایج پژوهش نشاندهنده ارتباط مثبت و معنادار بین اثربخشی روانشناسی مثبت نگر با افزایش انگیزش کارآفرینانه معلمان شهر تهران است. همچنین نتایج نشان داد که اثربخشی روانشناسی مثبت نگر در ارتباط با نوآور بودن، پیشگام بودن و خلاق بودن معلمان است.