بازیهای ورزشی، رهیافتی برای درمان اختلالات یادگیری دانش آموزان (مطالعه موردی؛ اختلال یادگیری ریاضی)

هدف این پژوهش، بررسی اثربخشی بازیهای ورزشی بر مهارتهای ریاضی دانش آموزان دختر دارای اختلال یادگیری ریاضی اول دبستان بود. روش پژوهش شبه آزمایشی و۳۰ نفر به عنوان نمونه آماری به شیوه تصادفی خوشه ای چند مرحلهای از ناحیه۱ اصفهان انتخاب و به صورت تصادفی به دو گروه ۱۵نفره آزمایش و کنترل تقسیم شدند. برای یکسان سازی گروه ها از آزمون هوش وکسلر استفاده شد. گروه آزمایش به مدت۱۰جلسه ۶۰دقیقه ای در بازیهای ورزشی شرکت کردند. از هر دو گروه قبل و بعد از اجرای مداخله، آزمون ریاضی ایران کیمت جهت تعیین میزان اختلال یادگیری اخذ شد. تحلیل نتایج با آزمونهای آنکوا و مانکو نشان داد: میزان یادگیری مهارتهای ریاضی (و مولفه های آن) بین گروه آزمایش و کنترل، در سطح ۰/۰۵ تفاوت معناداری وجود دارد، بنابراین از بازیهای ورزشی بعنوان یک روش غیرتهاجمی و غیردارویی برای اصلاح و درمان کودکان دارای اختلال یادگیری ریاضی میتوان بهره برد.