اثربخشی آموزش حل مساله بر سرزندگی تحصیلی و خوشبینی تحصیلی در دانش آموزان دختر مقطع متوسطه اول

این پژوهش با هدف تعیین اثربخشی آموزش حل مساله بر سرزندگی تحصیلی و خوشبینی تحصیلی در دانش آموزان دختر انجام شد. پژوهش از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون، پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش شامل تمامی دانش آموزان دختر مشغول به تحصیل در مقطع متوسطه اول مدرسه شبانه روزی سعادت (شهرستان بندر دیلم) در سال ۱۴۰۰ به تعداد ۹۸ نفر بود. از بین دانش آموزان با روش نمونه گیری در دسترس تعداد ۳۰ نفر انتخاب و به شیوه تصادفی در دو گروه آزمایش ۱۵) نفر) و کنترل ۱۵) نفر) تقسیم شدند. برای آزمودنی های گروه آزمایش برنامه آموزش حل مساله طی ۸ جلسه اجرا شد اما برای آزمودنی های گروه کنترل این برنامه اعمال نشد. برای گردآوری داده ها از چک لیست اطلاعات جمعیت شناختی (فرم محقق ساخته)، مقیاس سرزندگی تحصیلی (حسین چاری و دهقانیزاده، (۱۳۹۱ و مقیاس خوش بینی تحصیلی (اسچنن-موران و همکاران، (۲۰۱۳ استفاده شد. داده ها با روشهای آمار توصیفی، آزمون پیش فرضهای آماری و تحلیل کوواریانس (تک متغیره و چندمتغیره) با SPSS نسخه ۲۶ تحلیل شد. نتایج نشان داد میانگین نمره کل خوشبینی تحصیلی، احساس هویت، اعتماد دانش آموز و تاکید تحصیلی آزمودنیهای گروه آزمایش در مرحله پس آزمون افزایش یافته است .(P<۰/۰۵) همچنین، تحلیل کواریانس تک متغیری نشان داد که بین میانگین نمره سرزندگی تحصیلی آزمودنیهای دو گروه آزمایش و کنترل در مرحله پس آزمون از نظر آماری تفاوت معناداری وجود دارد .(P<۰/۰۵) با توجه به نتایج استفاده ازمهارتهای حل مساله میتواند در دستور کار برنامهریزان تحصیلی و مشاوران مدارس جهت بازده تحصیلی مطلوبتر دانش آموزان قرار گیرد.