اثربخشی آموزش مهارتهای زندگی بر سازگاری زناشویی زنان متاهل

پژوهش حاضر به منظور تعیین اثربخشی آموزش مهارت زندگی بر سازگاری زناشویی زنان متاهل انجام گرفت. این پژوهش از نوع مطالعات نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش حاضر شامل وسسات فرهنگی و اولیاء مدارس ابتدایی دخترانه در شهر رامسر در سال ۹۶ می باشد (۲۵۰=N) که ۱۴۸ زن به صورت داوطلبانه در دسترس انتخاب شدند و به پرسشنامه سازگاری زناشویی(اسپانیر) پاسخ دادند. افرادی که به توجه به نقاط برش پرسشنامه سازگاری زناشویی پایین هستند تعیین شدند(۶۸=n) و ۳۰ نفر از آنها به صورت تصادفی انتخاب و به همین صورت به دو گروه آزمایشی و کنترل جایگزین شدند(۱۵ نفر در هر گروه). گروه آزمایشی مداخله مهارت زندگی را در ۱۰ جلسه ۹۰ دقیقه ای دریافت کرد ولی گروه کنترلی آموزشی دریافت نکرد. پس از اتمام مداخله، آزمودنی های دو گروه در پس آزمون شرکت کردند یافته های حاصل از تحلیل کوواریانس چند متغیره حاکی از آن بود که بین نمرات سازگاری زناشویی دو گروه در پس آزمون تفاوت آماری معنی داری وجود دارد. به عبارت دیگر، آموزش مهارت زندگی سبب بهبود سازگاری زناشویی زنان متاهل می شود.