رقابت های محلی در فارس و جابهجایی مسیر بوشهر- شیراز از راه شاهی به راه جره (۱۹۱۰-۱۹۰۹م./۱۳۲۹-۱۳۲۷ه . ق.)
سال انتشار: 1395
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 73
فایل این مقاله در 26 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JHR-10-18_003
تاریخ نمایه سازی: 12 خرداد 1401
چکیده مقاله:
علاوه بر راه شاهی به عنوان مسیر اصلی ارتباطی میان بوشهر و شیراز ، راه دیگری معروف به راه جره مسیر فرعی و اضطراری بود که این دو شهر را به یکدیگر متصل می کرد. پس از انقلاب مشروطه ، تحول ساختاری در نظام حکومت ، و ضعف در اعمال اقتدار دستگاه حکومت مرکزی به بروز ناامنی فزاینده در راه شاهی ، دومین مسیر پر رفت و آمد ایران ، انجامید. در نتیجه دولت ایران با اعتراضات مکرر بریتانیاییها که از این ناامنیها متضرر شده بودند؛ مواجه گردید. از آنجا که هر دو مسیر راه شاهی و راه جره از قلمرو کوچنشینان ایل قشقایی میگذشت؛ و صولتالدوله ، ایلخان قدرتمند قشقایی ، توان برقراری امنیت در هر دو مسیر را داشت؛ انگشت اتهام ناامنیها نیز به سمت صولتالدوله و ایلش اشاره رفت. در برابر این بدگمانیها ، صولتالدوله اقدام به گشایش راه جره نمود. رویداد فوق این سوال را موجب میشود که «چرا صولتالدوله با وجود توان برقراری امنیت در راه شاهی ، راه فرعی جره را جهت تردد کاروانهای تجاری باز نمود؟» با نگاهی به اوضاع فارس و رقابتهای محلی در این ایالت به نظر می رسد که علت تصمیم فوق را میتوان به تغییر موازنه قدرت به ضرر صولتالدوله در جریان رویدادهای پس از مشروطه ، نسبت داد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :