اثربخشی درمان شناختی رفتاری بر استرس زوجین دارای تعارضات زناشویی

هدف از این پژوهش تعیین اثربخشی درمان شناختی رفتاری بر استرس زوجین دارای تعارضات زناشویی بوده است. روش پژوهش از نوع نیمه آزمایشی و از طرح پیش آزمون پس آزمون همراه با گروه کنترل استفاده شد. جامعه آماری پژوهش حاضر شامل زوجین دارای تعارضات زناشویی شهر تهران در نیمه دوم سال ۱۴۰۰ بوده است. روش نمونه گیری بصورت در دسترس بود و با استفاده از این روش از بین جامعه آماری تعداد ۳۲ نفر به عنوان نمونه آماری انتخاب و بصورت تصادفی در دو گروه آزمایش(۱۶ نفر) و کنترل (۱۶ نفر) گمارده شد. برای جمع آوری اطلاعات از پرسشنامه استرس استفاده شد. سپس یک گروه آزمایشی به مدت ۲ ماه و در هر هفته یک جلسه ۶۰ دقیقه ای، در مراکز مربوطه توسط درمانگر، تحت درمان شناختی قرار خواهند گرفت و گروه شاهد هیچ درمانی انجام نشد. پس از اتمام جلسات، از هر دو گروه پس آزمون مورد سنجش مجدد قرار گرفتند. نتایج نشان داد نمرات پس آزمون گروه آزمایش در متغیر استرس نسبت به گروه کنترل معنادار بوده است. بر این اساس می توان نتیجه گرفت که درمان شناختی رفتاری بر استرس زوجین دارای تعارضات زناشویی تاثیر دارد.