تبیین و بررسی عوامل موثر بر باز زنده سازی پارک های درون شهری با رویکرد بهبود نشاط شهر (مطالعه موردی: منطقه شهرشیراز)

شرایط نامساعد محیطی شهرها، کمبود فضاهای باز و سبز شهری در کلان شهرهای کشور لزوم توجه به پارک ها را به لحاظ عملکردهای اکولوژیک و اجتماعی این فضاها بیش از گذشته مطرح نموده است. این پژوهش با هدف تبیین و و بررسی عوامل موثر بر باز زنده سازی پارک های درون شهری با رویکرد نشاط شهر؛ مطالعه موردی: پارک درون شهری شهر شیراز می باشد. پارک ها از جمله فضاهای باز شهری هستند که یکی از کلیدی ترین شاخصه ایجاد نشاط شهر می باشند. پارک ها از طرفی بستری برای گیاهان و فضاهای سبز هستند و از طرف دیگر زمینه ای برای حضور و فعالیت های اجتماعی، اقتصادی، فرهنگی و تفریحی شهروندان را فراهم می کنند. این پژوهش کاربردی است و با استفاده از روش توصیفی تحلیلی، انجام شده است. جامعه آماری پژوهش تعداد مراجعه کننده به پارک می باشد. براین اساس با استفاده از فرمول کوکران تعداد ۳۸۴ نفر به عنوان حجم نمونه انتخاب می شوند. و به منظور پردازش اطلاعات جهت تجزیه وتحلیل محدوده مورد مطالعه از نرم افزار SPSS نسخه ۲۲ و آزمون آماری تفاوت میانگین ها استفاده شده است. یافته های پژوهش حاکی از این بود که : راهکار باززنده سازی پارک از طریق شاخص های اجتماعی، فرهنگی، تاریخی منجر به بهبود نشاط پارک می شود و راهکار باززنده سازی پارک از طریق شاخص های اقتصادی، کالبدی منجر به بهبود نشاط شهر می شود و شاخص مدیریتی در این زمینه عملکرد ضعیفی ایفا می کند .