تبیین و تحلیل مولفه های موثر بر مناسب سازی پارک ها جهت افزایش حضور معلولان و جانبازان بر اساس نظر شهروندان (مطالعه موردی: پارک های درون شهری شهرشیراز)

یکی از مهم ترین مشکلات فضاهای شهری کشور، نامناسب بودن آنها برای استفاده جانبازان و معلولان است، وجود برخی موانع بویژه در نحوه طراحی، معماری و شهرسازی، بسیاری از فضاهای شهری، به ویژه معابر عمومی، پارک ها و فضاهای سبز را فاقد شرایط لازم برای برآورده ساختن نیازهای دسترسی افراد معلول نموده است. با توجه به اهمیت مساله، مراکز تفریحی، به خصوص پارک ها، فضاهای سبز و باغ های شهری، باید به گونه ای طراحی و احداث شوند که کم توانان جسمی نیز قادر به استفاده از این گونه اماکن باشند. این پژوهش با هدف بررسی راهکارهای باز طراحی پارک های شهری در جهت افزایش حضور پذیری معلولان و جانبازان می باشد. لذا ابتدا براساس روش تحقیق اسنادی - کتابخانه ای براساس ضوابط موجود در محیط شهری برای جانبازان و معلولان تهیه وتنظیم، سپس با توجه به پارک های درون شهری شیراز از طریق پرسشنامه توسط نرم افزارSPSS نسخه ۲۲ نتایج پرسشنامه تجزیه و تحلیل می شود. با بررسی های به عمل آمده مشخص گردید که تنها تعدادی از ضوابط و مقررات شهرسازی و معماری در تمامی بخش های پارک اجرا شده و قسمت عمده ای از آنها تنها در بخش های خاصی از پارک کاربرد داشته و یا در پارک رعایت نشده اند.